บทที่ 144 ขอร้องล่ะ ฉันกลัว

เมื่อเห็นรูปร่างที่ชวนหลงใหลของเซี่ย เสวี่ย ที่เหงื่อซึมจากการพยุงหวังปิน จาง หยางก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือเข้าไปในปกเสื้อที่เปิดออกเพราะความลำบากใจ

เขาคว้าจับหน้าอกอวบอิ่มที่เต้นระริกนั้นไว้ทันที

จาง หยางรู้สึกว่าปากของเขาแห้งผาก บางทีอาจเป็นเพราะคืนนี้เขาดื่มเหล้าไปมาก เมื่อสัมผัสกับความนุ่มกลมสองก้อนของเซี่ย เสวี่ย

เขารู้สึกสบายอย่างเหลือเชื่อ ความรู้สึกที่มือเดียวกำไม่มิดนั้น ดูเหมือนจะรุนแรงกว่าปกติด้วย