บทที่ 312 จาง หยางเลือดกำเดาไหล

หลี่หลิงอวี้กำเสื้อของจาง หยางไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว หลับตาทั้งสองข้าง ปล่อยให้ลิ้นของจาง หยางดูดดื่มอยู่ในปากของเธอ พันกับลิ้นเล็กๆ ของเธอ

ความรู้สึกนี้ช่างมหัศจรรย์ ทำให้หลี่หลิงอวี้รู้สึกมึนเมา

รู้สึกเหมือนมีบางสิ่งในร่างกายถูกปลุกขึ้นมา ลมหายใจค่อยๆ กลายเป็นเสียงหอบเบาๆ ขณะเดียวกันก็มีเสียง "อืมๆ" ดังออกมาจากลำคอโดยไม่รู้ตัว

หลี่หลิงอวี้ไม่รู้ว่าเสียงครางหวานๆ ของเธอมีผลกระตุ้นจาง หยางมากแค่ไหน