หลี่หลิงอวี้ตอนนี้กำลังอยู่ในอารมณ์ที่อ่อนไหว จึงปฏิเสธไม่ได้
แต่เธอรู้สึกอายมาก จึงค่อย ๆ เข้าไปในอ้อมกอดของจาง หยางอย่างสั่นเทา
ร่างอ่อนนุ่มเข้ามาในอ้อมกอด จาง หยางรู้สึกปลื้มปริ่ม
เขาจูบริมฝีปากแดงของหลี่หลิงอวี้ทันที พร้อมกับลูบไล้ร่างอ่อนนุ่มของเธอไปทั่ว
ขณะที่หวังซินซินยังคงใช้ปากรับใช้เขาอย่างขะมักเขม้น ในช่วงเวลานี้ จาง หยางรู้สึกว่าถึงแม้จะตายตรงนี้ ถึงแม้โลกจะระเบิด ถึงแม้จะเป็นวันสิ้นโลก ก็คุ้มค่าแล้ว