หลี่เล่ยก็รู้ว่าสวี๋ไฉเหว่ยกังวลเกี่ยวกับสภาพของพ่อเธอมากเกินไป จึงรีบปลอบใจว่า "เสี่ยวเหว่ย ใจเย็นๆ หน่อย จาง หยางพูดถูกแล้ว"
สวี๋ไฉเหว่ยสูดหายใจลึก เธอก็รู้ว่าสิ่งที่จาง หยางพูดนั้นถูกต้อง แต่เธอกลัวจริงๆ
เธอจึงอดไม่ได้ที่จะพูดกับจาง หยางอย่างน้อยใจ "ในเวลาแบบนี้ คุณไม่ควรพูดอะไรที่ไม่เป็นมงคลแบบนี้"
จาง หยางรู้สึกจนปัญญา "คุณหนู ผมเป็นหมอ ไม่ใช่หมอดูตัวจริง ถ้าคำพูดมงคลใช้ได้ผล โลกนี้ก็คงไม่ต้องการหมออีกต่อไป สร้างวัดแทนโรงพยาบาลไปเลยดีกว่า"