บทที่ 410 อะไรที่เรียกว่าผู้หญิงแบบฉัน?

หลี่เล่ยเห็นท่าทางหยิ่งยโสของจาง หยาง ก็โกรธจริงๆ

แต่ก็พอเข้าใจนิสัยของจาง หยางแล้ว เป็นคนที่ไม่ว่าจะพูดดีหรือพูดร้ายก็ไม่ฟัง

ได้แต่ปรับอารมณ์ตัวเองแล้วเรียกพนักงานเสิร์ฟมาอีกครั้ง

"สั่งอาหารก่อนเถอะ เราค่อยๆ คุยกัน"

แต่จาง หยางกลับพูดว่า "สั่งอาหารได้ แต่คุณต้องดื่มกับผมสักสองแก้ว"

"ไม่อย่างนั้น เราก็ไปที่อื่นกัน"

หลี่เล่ยรู้ดีว่า "ที่อื่น" ในปากของจาง หยางคงหมายถึงการเปิดห้องในโรงแรมแน่นอน