บทที่ 27 ขนทรัพย์สินส่วนตัวของเหล่าคนบูเลี่ยง

เธอกำลังคิดว่าจะพูดอะไรสักคำดีไหม แต่กลับเห็นผู้หญิงคนนั้นหยุดยืนนิ่งอยู่กะทันหัน มือทั้งสองจับชายเสื้อ ดูท่าทางตื่นตระหนกมาก

เธอดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือ? ชีเยว่รู้สึกสงสัย

ช่างเถอะ กลับไปหุงข้าวกินดีกว่า!

เธอหันหลังกลับไปที่โรงเตี๊ยม โดยไม่ได้สังเกตเห็นว่าฉงจงหลันรีบวิ่งตามมา อยากจะพูดอะไรแต่ก็หุบปากลงด้วยความผิดหวัง

ทางด้านนี้ พอชีเยว่ก้าวเท้าเข้าไปในลานบ้าน ก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล!