รุ่งเช้าวันถัดมา ชีเยว่ตื่นนอนตามปกติ มองผ่านหน้าต่างเห็นจ้าวซีเหยียนกำลังฝึกเดินด้วยไม้ค้ำยันในลานบ้านอีกแล้ว
เธอเบ้ปาก พึมพำเบา ๆ
"บอกว่าไม่อยากลุกขึ้นยืน แต่กลับขยันซะขนาดนี้"
เมื่อคืนเธอคิดไว้แล้วว่า วันนี้จะเริ่มทดสอบคุณค่าทางยาของซันชีนี้ แล้วผสมกับยากระตุ้นประสาทบางชนิด เพื่อทำน้ำยาอาบให้จ้าวซีเหยียน
ก่อนที่จะหาแรดขาวได้ วิธีนี้ก็น่าจะช่วยได้บ้าง อย่างน้อยก็รับประกันได้ว่าสภาพขาทั้งสองข้างของเขาจะไม่แย่ลงไปกว่าเดิม