บทที่ 11 ความลับในอดีต

"หลานชาย เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าวันนี้มีแค่กำลังที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้? เจ้ายังคงไร้เดียงสาเกินไป" มู่จื่อหัวเราะเยาะพลางกล่าว

เมื่อหลานชายคนนี้ไม่ได้ลงมือทำร้ายแขกเหล่านี้อย่างรุนแรง ตราบใดที่สามารถจับตัวมู่ชานได้ ทุกอย่างก็ยังคงอยู่ในการควบคุมของมู่จื้อลี่

"พี่ชาน รีบหนีเร็วเข้า" เด็กอ้วนคนหนึ่งตะโกนสุดเสียงจากด้านล่าง

เป็นเด็กอ้วนคนเดียวกับที่วันนั้นพยายามวิ่งไปรับมู่ชาน

"พี่ชาน ผู้อาวุโสในตระกูลที่สนับสนุนพี่ถูกส่งออกไปหมดแล้ว ตอนนี้ที่นี่เต็มไปด้วยคนของพวกเขา" เด็กอ้วนตะโกนต่อด้วยความร้อนรน ใบหน้ากลมป่องเต็มไปด้วยความกังวล

มู่ชานรู้สึกอบอุ่นใจ เด็กอ้วนคนนี้ชื่อมู่หานยู่ เป็นหนึ่งในเพื่อนที่ดีไม่กี่คนของเขาในตระกูลมู่

ในสถานการณ์เช่นนี้ เด็กอ้วนสามารถยืนออกมาเตือนเขาโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเอง

นั่นเพียงพอแล้วที่จะทำให้มู่ชานรู้สึกซาบซึ้ง

"ไม่ต้องกังวลนะ เสี่ยวผัง ถึงแม้ที่นี่จะเป็นถ้ำเสือ ฉันก็กล้าที่จะบุกเข้าไป"

ด้วยลูกแก้วหมุนเวียนกลับชาติในมือ และจื่อหยุนที่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง มู่ชานรู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความกล้าหาญ

"ถึงแม้จะรู้แล้วจะทำอย่างไร ถึงแม้บรรพบุรุษจะออกมาปกป้องเจ้าวันนี้ ข้าก็จะฆ่าเจ้าให้ได้" มู่จื้อลี่ชำเลืองมองเด็กอ้วนที่กำลังโวยวายอยู่ด้านล่าง แล้วหันกลับมาพูดกับมู่ชาน

เด็กอ้วนรู้สึกเหมือนมีลมเย็นพัดผ่าน ร่างกายทั้งหมดสั่นเทา เย็นเฉียบไปทั้งตัว

ราวกับยืนเปลือยกายอยู่ท่ามกลางหิมะและน้ำแข็ง เขาถอยหลังไปสองก้าวอย่างลังเล ไม่พูดอะไรอีก

เพียงแต่จ้องมองมู่ชานที่อยู่บนแท่นอย่างแน่วแน่ พยายามส่งสัญญาณให้มู่ชานรีบหนี

"อาสอง ไม่ว่าผลการต่อสู้วันนี้จะเป็นอย่างไร หลานมีคำถามหนึ่ง ไม่ทราบว่าจะช่วยไขข้อข้องใจได้หรือไม่" มู่ชานกล่าวอย่างเรียบเฉย

"เมื่อหลานถาม ก็ขอให้หลานได้ตายตาหลับ" มู่จื้อลี่มั่นใจว่าตนเองมีชัยชนะอย่างแน่นอน

เขาไม่ได้เห็นมู่ชานอยู่ในสายตาเลย สามเดือนเท่านั้น อาจจะเพียงพอให้เขาไปที่สถาบันเซียนโบราณเท่านั้น ซึ่งไม่พอแม้แต่เวลาเดินทางไปกลับ

"หลานสงสัยมากว่า ทำไมอาถึงต้องฆ่าหลานด้วย?" มู่ชานถามคำถามนี้

คำถามนี้มู่ชานก็คิดมานานแล้ว ไม่ว่าจะอย่างไรก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไมมู่จื้อลี่ถึงมีความตั้งใจฆ่าเขามากขนาดนี้

"อย่าพูดว่าเพื่อตำแหน่งหัวหน้าตระกูลมู่มาหลอกหลานเลย อาควบคุมหม้อราชาเพลิงได้แล้ว ก็หมายความว่าจะเป็นหัวหน้าตระกูลรุ่นต่อไปอยู่แล้ว" มู่ชานกล่าวอย่างเรียบเฉย

คนที่ไม่รู้เรื่อง เมื่อแรกเห็นอาจคิดว่าเป็นเพียงลุงกับหลานที่กำลังพูดคุยกันตามปกติ

มู่จื้อลี่ครุ่นคิดครู่หนึ่ง ราวกับกำลังคิดว่าจะตอบอย่างไร

"เจ้าเคยได้ยินเกี่ยวกับความลับสวรรค์หรือไม่?"

มู่จื้อลี่ไม่ได้ตอบคำถามของมู่ชานโดยตรง แต่กลับถามคำถามมู่ชาน

"ความลับสวรรค์? ความลับสวรรค์อะไร?" มู่ชานไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน จึงถามด้วยความสงสัย

"ในเมืองผิงหยุนนี้ซ่อนตระกูลความลับสวรรค์อยู่ ในอดีตความลับสวรรค์ถูกกลั่นแกล้งเพราะปฏิเสธที่จะทำนายโชคชะตาให้กับราชวงศ์ ทั้งตระกูลเริ่มหลบหนี จนกระทั่งมาถึงเมืองผิงหยุนจึงได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลมู่ ในเวลานั้น ตระกูลความลับสวรรค์เหลือรอดเพียงความลับสวรรค์รุ่นปัจจุบันและหลานชายวัย 6 ขวบของเขาเท่านั้น" มู่จื้อลี่เปิดเผยความลับในอดีต

มู่ชานรอฟังอย่างเงียบๆ เขารู้ว่าปัญหาจะต้องอยู่ที่ความลับสวรรค์นี้แน่นอน

"ทั้งตระกูลความลับสวรรค์มีทั้งหมดสามร้อยคน ระหว่างการหลบหนีเพื่อปกป้องความลับสวรรค์ พวกเขาเสียชีวิตเกือบหมด" พูดถึงตรงนี้ แม้แต่มู่จื้อลี่ผู้มีนิสัยเย็นชาก็อดถอนหายใจไม่ได้

"หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลมู่ เพื่อตอบแทนตระกูลมู่ ความลับสวรรค์ได้ทำนายให้ตระกูลมู่หนึ่งครั้ง"

เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ ดวงตาของมู่ชานเป็นประกาย เขารู้ว่าปัญหาจะต้องอยู่ที่คำทำนายของความลับสวรรค์นี้แน่นอน

"คำทำนายแสดงให้เห็นว่า ตระกูลมู่จะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในรุ่นต่อไป จะมีคนรุ่นหลังที่มีพรสวรรค์พิเศษปรากฏตัว ควบคุมหม้อราชาเพลิง เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของทั้งตระกูลมู่" มู่จื้อลี่มองมู่ชาน ดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉา

"อาสองรู้สึกว่าคนที่ความลับสวรรค์พูดถึงคือหลานหรือ?" มู่ชานหัวเราะเยาะพลางกล่าว เขาไม่เคยคิดเลยว่าเพียงเพราะคำทำนายที่ไร้สาระ จะทำให้มู่จื้อลี่ต้องการฆ่าเขา

"ความลับสวรรค์พูดไม่ผิด ตัวแปรนั้นคือเจ้า มีพรสวรรค์พิเศษแต่จะกลายเป็นคนธรรมดา แต่จะควบคุมหม้อราชาเพลิง" มู่จื้อลี่มองมู่ชานด้วยสายตาเยาะเย้ย ดวงตาเรียวยาวเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน

"แค่เพราะคำพูดที่ไร้หลักฐาน อาสองถึงกับต้องฆ่าหลานหรือ?" มู่ชานจ้องตามู่จื้อลี่อย่างไม่หวาดกลัว ราวกับต้องการจดจำคนเลวไร้ยางอายคนนี้ไว้ในใจ

"เมื่อข้าควบคุมหม้อราชาเพลิงได้แล้ว ย่อมไม่ยอมให้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น แต่คำพูดของความลับสวรรค์ในภายหลังกลับชวนให้คิด" มู่จื้อลี่จ้องมู่ชานอย่างแน่วแน่พลางกล่าว

"คำพูดอะไร?" สัญชาตญาณทำให้มู่ชานรู้สึกว่าคำพูดนี้อาจเกี่ยวข้องกับลูกแก้วหมุนเวียนกลับชาติในร่างกายของเขา

"วัฏสงสารปรากฏ ผู้สูงสุดเกิด พลิกฝนพลิกเมฆขึ้นสู่สวรรค์ชั้นเก้า" มู่จื้อลี่ไม่มีวันลืมสภาพอันน่าเวทนาของความลับสวรรค์หลังจากพูดประโยคนี้

ชายชราที่เหนื่อยล้าจากการหลบหนี ในขณะนั้น เลือดพุ่งออกมาจากดวงตาทั้งสอง ท้องฟ้าที่แจ่มใสกลับมืดครึ้มด้วยเมฆดำในพริบตา สายฟ้าขนาดเท่าชามใหญ่ฟาดลงมาข้างๆ มู่จื้อลี่

"ข้าไม่ควรพยายามคาดเดาความลับสวรรค์ ข้าในฐานะความลับสวรรค์ กลับเปิดเผยความลับสวรรค์ สมควรแล้วที่ตระกูลความลับสวรรค์ของข้าจะถูกทำลาย หลานรัก เจ้าต้องจำไว้ หลังจากข้า โลกนี้จะไม่มีความลับสวรรค์อีกต่อไป" ชายชราผู้น่าสงสารร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดท่ามกลางสายฝน

"หลานจำได้แล้ว คุณปู่" หลานชายของความลับสวรรค์พูดอย่างว่าง่าย กระบวนการหลบหนีทำให้เด็กชายคนนี้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

"ผู้เฒ่ามู่ ข้าใกล้จะตายแล้ว เด็กคนนี้ขอฝากไว้กับตระกูลมู่ เพื่อเป็นการตอบแทน ข้าจะเปลี่ยนแปลงฮวงจุ้ยของตระกูลมู่ก่อนตาย แต่มีข้อหนึ่ง เด็กคนนี้ ต่อไปจะต้องปิดบังชื่อและตัวตน"

ชายชราพูดกับหัวหน้าตระกูลมู่

"ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้ น่าแปลกที่อาสองต้องรีบกำจัดหลานในช่วงที่บรรพบุรุษปิดตัวเข้าสมาธิ" มู่ชานคิดเพียงเล็กน้อยก็เข้าใจเหตุผลในเรื่องนี้

หลังจากที่มู่จื้อลี่ควบคุมหม้อราชาเพลิงได้แล้ว เขาก็ไม่หวังว่าจะมีคนอื่นในตระกูลมู่ที่จะมาแย่งชิงกับเขา

แม้ว่ามู่ชานจะไม่ได้แสดงความผิดปกติใดๆ แต่เพื่อความไม่ประมาท มู่จื้อลี่ยังคงยืนกรานที่จะฆ่ามู่ชาน เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม

"เมื่ออาสองยืนกรานที่จะฆ่าหลานเพราะคำพูดที่คลุมเครือ ก็ขอให้สู้กันเถิด"

การต่อสู้ครั้งนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าจะฆ่าข้า ข้าก็จะฆ่าเจ้า

มู่จื้อลี่ค่อยๆ ปรบมือสองสามครั้ง

ในทันใด ยอดฝีมือชุดดำที่ซ่อนตัวอยู่ในตระกูลมู่ต่างพุ่งออกมาล้อมมู่ชานไว้ตรงกลาง

"อาสองระมัดระวังจริงๆ ในสถานการณ์แบบนี้ยังไม่ลืมที่จะวางกับดัก แต่ท่านคิดว่าสิ่งเหล่านี้จะมีประโยชน์กับข้าหรือ?" มู่ชานมองคนชุดดำที่ล้อมรอบตัวเองพลางหัวเราะเยาะ

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ มู่ชานอาจจะไม่มีกำลังต่อสู้เลย

แต่วันนี้ มู่ชานมีผู้สูงสุดแห่งสวรรค์ยืนอยู่เบื้องหลัง

สามเดือนนี้ มู่ชานไม่หยุดค้นหาสมุนไพรเพื่อฟื้นฟูร่างกาย เหตุผลก็คือ

เขาต้องการร่างกายที่แข็งแกร่งเพื่อรับแรงกดดันจากการเสริมพลังวิญญาณของจื่อหยุน

ไม่รู้ว่าอ้อนวอนจื่อหยุนกี่ครั้ง

จื่อหยุนถึงยอมช่วยมู่ชานแก้ไขปัญหาครั้งนี้

แต่นี่ก็เป็นครั้งสุดท้ายที่จะช่วยมู่ชานในการต่อสู้

การต่อสู้ครั้งใหญ่ กำลังจะเริ่มขึ้น