285 จาง แยกทาง

"พวกเราไปกันเถอะ" ตงเฟิงซั่วพยักหน้าอย่างพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของคนทั้งสอง

เขาเองก็ไม่รู้ว่าผ่านมากี่ปีแล้วที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกนี้ทำให้เขานึกถึงประสบการณ์ในวัยหนุ่ม การแก้แค้นอย่างสะใจ การท่องยุทธภพอย่างไร้กังวล

"ทำไมเจ้าไม่ไป?" ตงเฟิงซั่วเดินไปได้สองก้าว แต่กลับเห็นว่ามู่ชานกำลังจ้องมองเขาโดยไม่มีทีท่าว่าจะตามมาเลย จึงอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้