110

Habang nakikinig sa kanyang mga salita, lumunok ako nang malakas.

"Sister Xinru, ano ba ang sinasabi mo? Siya ay nanay mo, ang pinaka-iginagalang kong Tiya Wu. Paano ako magkakaroon ng ganitong mahahalay na pag-iisip?"

Malakas kong itinanggi, na may mukha ng matinding pagkagalit.

"Ha, sa totoo lang, kung ganoon ang naramdaman mo, hindi kita masisisi. Matapos ang lahat, ang nanay ko ay napaka-kaakit-akit."

"Pero kakaiba sabihin, lagi kong nararamdaman na parang bumabata ang nanay ko kamakailan, nagbibigay ng nagniningning na aura."

"Parang siya ay... nadiligan ng isang lalaki."

Tumingin sa akin si Xinru nang pahapyaw, nagsasalita nang walang pakialam.

Ang kanyang mga salita ay tila magaan at presko, ngunit natakot ako hanggang sa pagpawisan ng malamig.

Lalo na ang pariralang "nadiligan ng isang lalaki" na nagpakurot sa aking anit.

Maaari bang natuklasan niya ang isang bagay?