162

"Siyempre, kailangan kong humanap ng bagay na perpektong kasya sa laki at kapal," sabi ko.

"Ah? Mayroon ka bang ganyang kasangkapan dito?"

Tanong ni Suzan, naguguluhan.

"Siyempre meron ako."

"Ano iyon?"

Habang nakatingin siya sa akin, nakita niya ang aking matigas na pagkalalaki.

Nagulat siya sa una, tapos, na parang may naintindihan siya, agad na lumaki ang kanyang mga mata.

Pero mabilis, ang kanyang mukha ay muling nagpakita ng matinding pagkasuklam at kahit ilang paghamak.

Gayunpaman, nang ilabas ko ang bagay na iyon, hindi niya mapigilan ang pagkagulat at tinakpan ang kanyang bibig.

"Sa tingin ko ito," itinuro ko ang aking katigasan, "ay makakatulong sa iyo para masuri ang kasikipan," sabi ko na may mapanuksong ngiti.

Gayunpaman, dahil nakarating na rin naman sa ganito, maaari na rin akong maging matapang; baka makuha ko siya sa isang iglap.

"Ikaw, ikaw na... paano ito naging napakalaki?"

"Ito... hindi ba ito masyadong masakit kung papasok ito?"