197

Nang marinig ako na sinabi ko iyon, natuwa si Tiya Wu at mahigpit akong niyakap, binabaha ako ng mga halik.

"Little Tian, sa mga salitang iyon, lubos na nasiyahan ang iyong Tiya," sabi niya.

Mahigpit kaming nagyakapan nang matagal hanggang mga alas-kwatro o alas-singko ng umaga, nang sa wakas ay tahimik na umalis si Tiya Wu sa aking silid.

Sobrang pagod ako at mabilis akong nakatulog nang mahimbing.

Kinabukasan, nang bumangon ako, lampas alas-otso na. Ang gym ay nagbubukas ng alas-nuwebe y medya, kaya hindi ako nahuli.

"Gising ka na? Little Tian, halika at mag-almusal na."

Kalalabas ko lang nang narinig ko si Tiya Wu na tumatawag sa akin.

Mukha siyang napakasigla ngayon, nagniningning at kasing-energetic pa rin kahit na gabing-gabi na siya natulog kagabi.

"Little Tian, halika, ito ang pritong itlog na ginawa ko para sa iyo. Kainin mo na," sabi niya.

Dinala ni Tiya Wu ang isang mangkok ng pritong itlog, nagdagdag pa siya ng asukal para sa akin.