Kabanata 232

Hindi ko inalis ang aking kamay hanggang sa nanghina si Little Ru at paulit-ulit na nagmakaawa.

Nang mga oras na iyon, ang aking mga daliri ay nababalot ng malapot na likido.

Siguro dahil hindi pa siya nahahawakan ng lalaki noon, marami siyang inilabas na likido, mas marami kaysa sa ibang babae at mas malagkit—parang may halong hibla.

"Little Ru, ano itong malagkit na bagay sa aking kamay?" Sinadya kong ilapit ang aking mga daliri sa kanyang mukha, nagkunwaring naguguluhan.

"Ikaw..."

Agad na namula ang mukha ni Little Ru, at nahihiyang yumuko, hindi alam kung paano tutugon.

"Master Xu, masasabi mo ba kung may problema sa aking katawan ngayon?" mabilis niyang pagpalit ng usapan.

"Oo naman." Seryoso kong sinabi, "Base sa reaksyon ng iyong katawan at sa lapot ng likido, mahahanap ko kung saan ang problema."

"Tanungin kita, nakagawa ka na ba ng 'ganoong bagay'?"

"Ganoong bagay?" Namula si Little Ru at umiling.