242

"Sister Liu, Sister Liu..." Dalawang beses kong tinawag nang may pag-aalinlangan, maging ang marahang pagyugyog sa kanyang katawan, ngunit wala akong natanggap na tugon.

Gayunpaman, sa kung anong dahilan, may pakiramdam ako na gising siya.

Habang nag-aalinlangan ako kung lalapit pa sa kanya, nakita kong palihim niyang iminulat ang kanyang mga mata.

Ang tingin sa kanyang mga mata ay puno ng hiya at... pagnanais.

Sa sandaling iyon, nalaman kong gising siya noong naglalaro ako sa kanya kanina, nagpapanggap lang siyang tulog.

Ngunit hindi niya alam, nakakakita ang aking mga mata, at malinaw kong nababasa ang kanyang iniisip.

Marahil, sa kanyang puso, hindi niya matanggap na bigla siyang naging napakalapit sa akin.

Gayunpaman, hindi ako nagmamalasakit, dahil sa aking paningin, isa lamang siyang dumadaan, hindi kailanman isang taong maaaring magkaroon ng makabuluhang relasyon sa akin.

Kaya't pareho kaming may sariling iniisip, tila nagkaroon kami ng tahimik na pagkakaunawaan.