292

Nang marinig ko iyon, agad akong nasabik at nagmadaling lumapit, inabot ko para hubarin ang kanyang panty.

"Ah... medyo malamig."

Hindi ko sigurado kung dahil sa hiya o talagang sa lamig kaya nanginginig ang maselang katawan ni Sister Xinru, namumula ang kanyang maliit na mukha, nahihiyang tumingin sa akin.

Hinalikan ko ang kanyang mga labi, sinipsip ang kanyang matamis na laway, at talagang nakaramdam ako ng sobrang sarap, sobrang kasiyahan.

Ito ang hagdanan sa harap ng kanyang bahay, isang ikot lang mula sa kanyang pintuan, kaya sinumang dumaan ay tiyak na makakakita sa amin, pero lalong nakakasabik para sa amin.

Mahigpit na tinakpan ni Wang Xiru ang kanyang bibig, sinusubukang huwag umingay, pero sa huli ay hindi niya mapigilan ang pag-ungol ng nakaaakit.

Sa ganitong nakakasabik na sitwasyon, naging napaka-sensitibo ni Wang Xiru, at sa kaunting panggagalit ko lang, tuluyan siyang umapaw.

"Little Tian..."