Ang dakilang labanan sa ilang na lupain

Si Xie nianqing ay medyo nagulat din. Malinaw na ang kakayahan ni Lu Ming ay lampas sa kanyang inaasahan.

"Mabuti, malakas ka nga. Kaya mong lumaban sa akin."

Nagningning ang mga mata ni Xie nianqing.

"Baliw ka, wala akong oras para samahan ka."

Malamig na umubo si Lu Ming. Pagkatapos ay lumipad siya sa kalangitan at tumakbo sa malayo sa pinakamabilis na bilis.

"Huwag mong isipin na makakaalis ka!"

Sumigaw si Xie nianqing at sumipa gamit ang kanyang mga binti. Ang kanyang katawan ay tila walang bigat habang hinahabol niya si Lu Ming sa isang kahanga-hangang bilis. Hindi siya mas mabagal kaysa kay Lu Ming.

Nagulat si Lu Ming. Pinagana niya ang kanyang mga hakbang sa ere sa maximum at naglakad sa hangin. Sa isang iglap, nasa daan-daang metro na siya ang layo. Hindi nagtagal, umalis siya sa kabiserang imperyal at nagtungo sa Hilagang-Kanluran.

Sa likuran niya, malapit na sinusundan ni Xie nianqing. Kaya rin niyang maglakad sa hangin sa maikling panahon.