Élsa manggih masalah

Teu lila kadéngé sora Susi bari ngulutrakkeun gagang panto,

"Juragan, salira di lebet? Abdi Susi"

Udin buburu nangtung terus leumpang kana panto muka konci terus nitah Susi asup. Susi kerung,

"Naha bet dikonci juragan?"

Udin teu némbalan, tapi malik nanya,

"Sus, divisi naon anu teu salantéi jeung kantor kuring sarta teu ngawajibkeun pagawéna ngantor tiap poé?"

"Divisi penjualan sareng divisi bisnis, dua divisi éta teu ngawajibkeun karyawanna aya dikantor" témbal Susi

"Sip, pindahkeun Élsa jadi kepala divisi penjualan" ceuk Udin méré paréntah.

"Mangga juragan, saparantos ieu abdi badé langsung ngadamel surat paréntahna sakantenan manggil jinisna" témbal Susi.

Saterusna Susi ngalaporkeun sagala urusan pagawéan. Hususna rencana-rencana kahareupna. Proyék hotél geus di mimitian, lokasina di Cisarua, di suku gunung anu pamandanganna hadé, tukang langsung nyinghareup ka gunung Burangrang, ka hareup negrak kota Cimahi. Lamun geus jadi, hotél éta bakal jadi hotél pangméwahna sa Bandung barat. Proyékna di taksir bakal réngsé dina 2 taun kahareup.

"Lamun pamajikan kuring bisa nganggeuskeun pagawéanna kalawan hasilna alus tepat waktu sasuai jeung standar anu diterapkeun ku Bima Raya, béré deui keur tahap-2" ceuk Udin.

"Mangga juragan, sumangétna saé, nanging masih kedah seueur di bimbing sareng diarahkeun. Nanging éta tugas abdi. Juragan teu kedah salempang" témbal Susi.

Sabab sieun icih néangan, Udin buburu pamitan ka Susi,

"Kuring kudu buburu turun deui. Inget! Panggil Élsa terus pindahkeun" ceuk Udin bari kaluar langsung asup kana lift.

Susi manggut, terus balik ka kantorna maréntahkeun sékrétarisna pikeun ngajieun surat paréntah pamindahan Élsa sarta maréntahkeun pikeun ngagero Élsa sangkan nyinghareup ka dirina.

Pas udin tepi ka lobi, Icih geus nyampak diuk dina sofa nonggongan dina kaayaan siga anu lalungsé. Jadi teu nyahoen Udin bieu karék kaluar tina lift. Pan nempo Udin datang Icih nanya,

"Akang ti mana?"

"Ti toilét" témbal Udin.

"Calik heula kang" ceuk Icih saterusna Icih ngajelaskeun pagawéanna,

"Kang, proyék parantos di kawitan. Kapayuna pasti abdi bakal sibuk pisan"

Udin ngarasa karunya, jadi nyarita,

"Subkeun atuh sawaréh nyi, ulah digawéan ku Palapa kabéh"

Icih gogodeg,

"Moal kang, Palapa tos lami teuing pareum, abdi kedah mérésan hutang-hutang Palapa ka sababara Bank"

Udin kerung,

"Kulawarga Kusumah anu séjén euweuh anu ngabantu?"

Icih gogodeg deui,

"Teu aya kang, Unah masih trauma. Dudung pananganna masih di gips, nini tara sumping pisan ka kantor"

Udin ukur bisa ngarahuh terus ngajak Icih balik. Dina mobil, Icih saré tibra, Udin oge teu wani ngaganggu.

Di kantor Susi, Élsa ngarénjag lantaran di béré paréntah pindah ka divisi penjualan. Élsa bingung mikiran panyababna. Aya naon? Tapi teu wani tatanya ka Susi.

Susi ngajelaskeun,

"Kuring geus mariksa resume anjeun, ternyata kuring salah nempatkeun. sértifikat akademi anjeun management bisnis dan pemasaran. Jadi posisi anu pas keur anjeun kuduna jadi ujung tombak perusahaan di divisi penjualan anu berhubungan langsung jeung konsumén"

Susi nyarita kitu lain tanpa dasar, tapi mémang bener, penjualan leuwih penting tibatan administrasi.

Élsa atoh teu atoh, sabab di divisi penjualan pasti bakal leuwih capé. Dirina kudu mineng kaluar berhubungan langsung jeung klien. Tapi anu jadi kabungahna nyaéta umpama pagawéanna bisa méré konstribusi gedé ka perusahaan, méré kauntungan anu leuwih. Kasempetan pikeun panggih jeung direktur ogé tangtu bakal leuwih kabuka.

Kaluar ti kantor Susi, Élsa kaciri bungah, langsung nelepon sobatna, Icih.

"Cih, Kuring dipindahkeun ka divisi penjualan!"

Icih milu atoh,

"Alus atuh, Kuring percaya anjeun bakal jadi sales hadé, céréwéd, boga wawasan lega. Teu pusing kudu ngantor tiap poé"

Élsa seuri,

"Anjeun bener. Lantaran kuring keur bungah, Kuring hayang nerantir anjeun makan malam. Daék? Bawa kang Udin sakalian"

Icih ngarahuh,

"Hampura. Ayeuna mah moal bisa, kuring keur capé pisan, butuh ngaso"

Élsa bisa ngamaklum, sabab kasaksian ku dirina Icih mémang bener-bener sibuk. bérés ti Palapa, Icih kudu ka Bima Raya, teu jarang tepi ka peuting. Jadi Elsa nyarita,

"Nya teu nanaon atuh, urang néangan deui waktu séjén. Istirahat sing bener, sarékeun, ulah hayang disaréan wae" ceuk Elsa nyakakak bari nutup teleponna.

Réngsé nelepon Élsa ngalamun, sabab di Bandung euweuh batur pakumaha salian ti Icih. Sedengkeun peuting éta Elsa hayang poya-poya sabab haténa keur bungah. Malah kafikiran hayang boga kabogoh sangkan bisa maturan saupama keur dibutuhkeun siga ayeuna. Ngan Élsa inget kana tugas ti bapana anu kudu meunangkeun direktur Bima Raya. Sumangetna pikeun ngajalin hubungan jeung lalaki langsung leungit deui.

Keur anteng ngalamun, Dudung nelepon. Élsa sabenerna haroréam narima, sabab geus faham motif Dudung pasti ukur hayang ngadeukeutan hungkul pikeun mikat haténa. Jadi telepon teu diangkat.

Tapi telepon terus disada, ka opat Kalina karék ditarima.

"Aya naon?" Ceuk Elsa nanya judes.

"Élsa, Aya beja anjeun dipindahkeun ka divisi penjualan nya?"

"Nyaho timana?" Élsa kerung.

"Babaturan anu digawé di Bima Raya ngabéjaan" témbal Dudung.

"Enya, bener, mimiti isukan" ceuk Élsa.

"Sukses nya, tetep sumanget" ceuk Dudung deui.

"Enya, nuhun Dung" témbal Élsa geregeteun hayang buburu nutup teleponna.

Ngan Dudung nyarita deui,

"Élsa, anjeun geus lumayan lila di Bandung, saprak kajadian di Rumah Klasik, Kuring can ménta di hampura sacara husus ka anjeun. Peuting ieu Kuring hayang neraktir anjeun makan malam sakalian ngarayakeun pagawéan anyar anjeun. Kumaha, daék?"

"Kuring aya pagawéan lembur" ceuk Elsa méré alesan.

"Élsa, isukan geus béda deui pagawéanna, keur naon anjeun masih lembur?" Ceuk Dudung maksa.

Élsa bingung, sabab tadina hayang ngajak Icih, tapi Icih nolak. Ayeuna aya anu ngajak, sanajan teu resep ka Dudung anu munafik, ahirna Élsa nyatujuan, daripada ngarayakeun sorangan.

"Oké. Pesen tempatna Dung, terus kirim alamatna" ceuk Élsa bari nutup teleponna.

Teu lila Aya SMS ti Dudung,

"DI Papandayan hotél, bejakeun wé ngaran kuring ka bagéan reservasi réstoranna"

Élsa buburu nelepon taxi keur nganteurkeunna ka Papandayan, terus bébérés barangna sarta buburu kaluar ti kantor.

Nepi ka Papandayan Élsa geus nempo Dudung keur nangtung nungguan dirina. Dudung maké jas, buukna disisiran rapih katukang. Tapi gips sarta perban dina leungeunna mah masih aya. Sedengkeun Élsa, lantaran langsung ti kantor. Masih maké baju gawé, kaluhurna casual, kahandapna calana jeans. Langsung di papagkeun ku Dudung kana panto taksi. Jelas, penampilan anu béda éta jadi perhatian jelema loba.

"Elsa, anjeun katempo beuki geulis. Hayu langsung ka jero" ceuk Dudung bari ngasongkeun leungeunna anu masih walagri. Ngan Élsa teu maliré sabab kudu mayar heula taksi.

"Nuhun" ceuk Élsa anu ahirna némbalan bari kapaksa nyekelan leungeun Dudung anu masih namprak, duanana silih tungtun asup ka jero langsung diuk dina korsi anu geus disadiakeun. Terus mesen menu.

"Élsa, bérés dahar kuring hayang neraktir nginum ogé. Resepna naon?" Ceuk Dudung muka obrolan.

Élsa gogodeg nolak,

"Kulawarga Kuring bisnis dina Kratingdaéng jeung inuman séhat séjénna. Teu nyarankeun anak-anakna nginum inuman anu ngandung alkohol"

Ngan Dudung pura-pura teu ngadéngé, Dudung ngagero deui palayan saterusna mesen sabotol anggur mérah. Dudung seuri ka Élsa,

"Poe ieu anjeun keur manggih kabungah, jadi sakali-sakali mah teu nanaon"

"Dung, lamun anjeun maksa kuring nginum. Kuring rék balik" ceuk Élsa ngancem.

Tadina Dudung rék ngamanfaatkeun kabungah Élsa pikeun nyekok Élsa ku inuman. Dudung boga rencana séjén ka Élsa. Tapi ayeuna Élsa malah nolak. Kapaksa Dudung kudu mikir deui cara pikeun bisa ngalaksanakeun niatna bari ngabatalkeun pesenanna.

Élsa ngarti kana niat Dudung, Élsa urang Jakarta. Trik sarupa kitu geus mineng ngadéngé. Jadi Élsa tetep waspada ulah nepi kapancing. Sabab ningali Dudung geus ngabatalkeun pesenanna. Élsa nyarita,

"Nuhun, lamun anjeun geus bisa ngamaklum"

Teu jauh ti méja Élsa, aya saurang pamuda anu keur dahar sorangan. Ti saprak Élsa asup, geus merhatikeun terus ka Élsa. Manéhna kapikat ku penampilan jeung kageulisan Élsa. Saenggeus ngadédéngékeun obrolan antara Dudung jeung Elsa, dirina mimiti yakin yén duanana teu boga hubungan nanaon. Ahirna ngawanikeun nangtung bari nyampeurkeun ka Élsa, terus nyarita,

"Halo geulis, ti kawit anjeun sumping, akang ngaraos kapikat ku anjeun. Tiasa nyuhunkeun nomer teleponna?"

Élsa ngarénjag, teu nyangka bakal aya lalaki anu wani langsung ménta nomer telepon ka dirina. Dudung ogé ngarénjag, haténa ngagerentes,

"Ti mana datangna cucunguk kurang ajar ieu. Teu neuleu Élsa keur kuring?"

Saterusna Dudung molotot ka si lalaki,

"Saha manéh? wani nyampeurkeun bari ngaganggu awéwé kuring"

Si lalaki seuri sinis bari mencrong ka Dudung,

"Mémangna naon hubungan anjeun jeung awéwé ieu, Kuring ménta telepon ka awéwé ieu, kunaon anjeun anu kasinggung?"

Saterusna si Pamuda neuteup deui ka Elsa,

"Saleresna akang teu kagungan maksad ngaganggu, akang wantun tumaros kumargi bilih teu aya kasempetan pikeun pendak deui sareng salira"

Dudung langsung nangtung, bari nodongkeun garpuh kana beungeut si pamuda,

"Dasar anjing, teu beunang ku omong siah. Indit tidieu! Wani ngaganggu deui di cokél tah mata sia ku garpuh!"

Ningali Dudung ngancém bari nangtung. Si pamuda kawas anu ngahajakeun ngagusur korsi kosong tina méja séjén terus diuk di gigireun Élsa bari nanya,

"Geulis, mémangna lalaki ieu kabogoh anjeun?"

Élsa gogodeg sabab mémang bener Dudung lain kabogohna.

Si pamuda ngarérét ka Dudung bari seuri sinis,

"Anjeun waé anu lain kabogohna bisa diuk bareng, Kuring ogé tangtu bisa atuh. Jadi ulah ambek"

Dudung muncereng,

"Kuring teu wawuh ka anjeun, anjeun geus ngaruksak privasi kuring"

Silalaki kerung,

"Ti tadi Kuring teu ngadéngé anjeun duaan keur ngobrolkeun hal anu penting, privasi naon?"

"Ulah loba bacot, aing ti kulawarga Kusumah, indit ti dieu, ulah ngajieun masalah!" Ceuk Dudung bari ngantelkeun tuntung garpuh kana beuheung si pamuda.

Élsa geus teu kuat nahan kakesel dina haténa, kesel ka si pamuda anu memang kurang ajar, kesel ogé ka Dudung anu sombong saolah-olah kulawarga Kusumah jelema nomer hiji.

sanajan di ancém ku garpuh dina beuheungna. Si pamuda teu katémbong sieun, malah nangtung bari molotot ka Dudung.

"Mémangna saha kulawarga Kusumah? Ulah coba-coba nyingsieunan kuring" pokna bari sakilat ngarebut garpuh tina leungeun Dudung terus ditunda dina méja.

Dudung éléh gos, saterusna Dudung diuk bari huntuna kekerot nahan kaambek jeung éra ku Élsa. Katambah sabeulah leungeuna masih di gips. Pamohalan bisa meunang saupama bener-bener kudu gelut. Tapi lamun diantep, pamuda éta pasti bakal terus ngaganggu Élsa. Upayana pikeun mikat Élsa jelas bakal gagal total saupama dirina teu bisa ngabéla Élsa.

Tanpa pikir panjang, ahirna Dudung nangtung bari ngarawél deui garpuh langsung di cocogkeun kana sirah si pamuda,

"Bener-bener sia mah hayang modar!"

Teu nyangka bakal diserang, si pamuda teu kaburu ngagiwar, getih langsung ngucur tina sirahna. Si pamuda nyobaan nangtung anjeun rék ngalawan tapi sirahna karasa lieur teu bisa nyaimbangkeun awakna, ahirna ngadayagdag ka tukang terus ambruk diuk di handap bari nyekelan sirahna anu geus baloboran getih.

Jelema loba anu harita keur dalahar pating jarerit nempo kajadian éta, aya anu masih cicing lantaran panasaran hayang nempo, aya ogé anu langsung lumpat ka luar.

Dudung masih nangtung ngabedega bari nyekelan garpuh anu geus beureum, terus nyarita ka si pamuda,

"Kaluar!"

Si pamuda maksakeun nangtung bari melong ceuceub ka Dudung.

"Didagoan ku aing diluar!" Ceuk si pamuda, terus lumpat kaluar bari sosoloyongan,

"Éta akibatna wani kurang ajar ka aing" ceuk Dudung bari diuk deui saolah-olah euweuh nanaon.

Teu lila palayan datang mawa pesenan. Dudung nyarita ka Élsa bari nunda garpuh dina méja,

"Elsa, hayu dahar. Geus euweuh cucungukna ayeuna mah"

Élsa gogodeg, nafsu daharna mémang geus leungit. Panonna mencrong seukeut ka Dudung. Dudung nyaho Élsa keur jéngkél ka dirina, tapi Dudung teu maliré deui ka Élsa atawa ka jelema réa anu masih narempo. Dudung tonggoy nyelebek dahar sorangan.

Miturut Élsa, Dudung geus ngalakukeun hal anu gagabah sarta ngérakeun. Jelas bisa ngabahayakeun kasalametan dirina. Élsa ogé éra lantaran diperhatikeun ku jelema loba akibat kajadian bieu.

Sedengkeun Dudung ngarasa kajadian bieu kuduna Élsa nganuhunkeun jeung mimuti simpati ka dirina. Tapi teu nyangka teuteupan Élsa siga anu malah malik teu suka. Aya rasa handeueul dina haté Dudung sabab geus ngalakukeun kakerasan ka batur di hareupeun Élsa.

Népi ka Dudung rengsé daharna, euweuh obrolan nanaon deui. Élsa mah malah teu dahar sama sakali. Nempo Dudung geus bérés daharna, Élsa nangtung bari nyoléndangkeun tasna,

"Geus peuting, kuring kudu balik" saterusna Élsa ngaléngkah nuju ka lawang kaluar.

"Tungguan! Hayu, dianteur ku kuring" ceuk Dudung bari nunda duit dina méja terus nangtung ngudag Élsa.

"Teu kudu, Kuring geus pesen taxi" témbal Élsa nolak bari terus leumpang.

Élsa geus niat, ti mimiti peuting éta kudu geus ngabatasi jarak jeung Dudung. Teu hayang panggih deui, komo kudu babarengan. Sabab satiap bareng jeung Dudung pasti bakal aya waé masalah.

Dudung masih ngudag nepi kaluar.

"Tapi marengan anjeun nepi ka naék taksi mah teu nanaon pan? Saha nu nyaho jelema tadi datang deui terus hayang nyilakakeun anjeun" Ceuk Dudung maksa hayang bareng.

Élsa ukur unggeuk, terus leumpang bareng nuju ka sisi jalan.

Di Imah, Udin ogé karék réngsé dahar bareng jeung kulawargana. Terus nangtung ngumpulkeun piring urut dahar sararéa rék di kumbahan. Udin kudu buburu méreskeun pagawéanna sabab rék ngetést kai kaboa téa.

"Kang, ningal berkas penawaran barang ti supplier dina tas abdi?" Ceuk Icih anu ujug-ujug nanya ka Udin bari ngoréhan eusi tasna.

Udin gogodeg

"Akang teu nyabak-nyabak acan kana tas, boro-boro nempo eusina"

Icih ngahuleng, terus nepak tarangna sorangan,

"Hadeuh! Sigana kakantun di kantor Palapa kang. Akang tiasa jajap abdi nyandak berkasna?"

Udin gogodeg deui,

"Anjeun keur capé nyi, istirahatkeun. Keun ku akang sorangan anu nyokotna"

Icih unggeuk terus mikeun konci,

"Punten pangnyandakkeun ayeuna kang, keun wé kumbaheun mah tiasa di damelan uihna. Mapna beureum aya nomeran 2714 dina luhur méja abdi. Anu ieu konci kantorna"

Udin teu talangké, narima konci kantor ti Icih terus ngarawél konci mobil Mardi anu ngagantung dina témbok langsung lumpat kaluar. Ngabiur ka Palapa.

Élsa rék asup kana taxi bari ditempokeun ku Dudung. Tapi di téwak ku 4 lalaki anu beungeutna kabéh dibarungkus ku stocking hideung, biwir Élsa dibekem. Élsa adug-adugan tapi teu bisa ngalawan. Jelas Dudung ngarénjag langsung cocorowokan ménta tulung, jelema ti jero réstoran ahirna rabul kalaluar.

Tina mobil séjén kaluar lalaki anu geus ngaganggu Élsa tadi. Ngan ayeuna mah sirahna geus dibengker ku perban. Si lalaki nyorowok ka batur-baturna bari curukna nunjuk ka Dudung,

"Tewak ogé lalakina!"

2 jelema anu keur nyekelan Élsa langsung nyampeurkeun ka Dudung bari nyabut pipa beusi tina tonggongna. Nempo kitu, jelema réa anu geus ngadareukeutan jelas malundur deui sabab sieun.

"Kuring ti kulawarga Kusumah, ulah macem-macem" ceuk Dudung, sorana ngageter sieun bari undur-unduran. Terus lumpat asup kana mobilna. Dudung langsung kabur nyalametkeun dirina, bari teu maliré deui kana nasib Élsa.

Nempo Dudung kabur Élsa colohok.

"Sia anu ngajieun masalah sia anu kabur, dasar banci!" ceuk si lalaki nyorowok ambek bari melong mobil Dudung anu beuki lila beuki jauh.

Si pamuda ngarérét ka Élsa anu masih direjengan ku 2 lalaki sarta biwirna dibekem. Terus nyampeurkeun.

"Geulis, geroan lalaki banci tadi sina balik deui kadieu. Lamun henteu, anjeun anu kudu narima akibatna"

Jelema anu ngabekem Élsa ngaleupaskeun leungeuna sangkan Élsa némbalan,

"Kuring teu wawuh, leupaskeun! Tulung! Tulung!" Témbal Elsa bari adug-adugan terus nyorowok ménta tulung ka jelema loba.

Si lalaki ngaranggeum gado Élsa,

"Bohong! Tempo tah sirah aing, aya 5 jaitan akibat kalakuan lalaki banci tadi. Lamun sia teu buburu nelepon si banci balik deui kadieu. Sia kudu milu ka aing sarta ngalayanan aing jeung batur-batur aing peuting ieu, éta impas 5 urang keur 5 jaitan. Ngarti?!"

Terus si pamuda nyakakak, dituturkeun ku 4 lalaki séjenna saleuseurian bungah.

Awak Élsa ngadégdég,

"teu sudi, euweuh hubungan jeung kuring. Leupaskeun!" Élsa mimiti ceurik.

"Telepon si banci atawa asup kana mobil, tinggal pilih! Cuih!" Ceuk silalaki bari nyiduhan beungeut Élsa.

Élsa geus leungit harepan, dirina pasrah geus teu adug-adugan deui,

"Oké, leupaskeun heula leungeun kuring. Rék di telepon ayeuna"

Saacan nyokot HP dina tasna, Élsa ngelapan heula beungeutna anu lamokot ku ciduh ku leungeun bajuna, terus nelepon Dudung.

Bari nungguan telepon diangkat, Élsa rurat-rérét ka jelema réa anu ngan saukur lalajo ti kaangangan bari euweuh saurang-saurang acan anu wani maju pikeun nulungan. Elsa teu nyaho, kalolobaan jelema geus nyangka Élsa mémang awéwé teu bener abu keur diparebutkeun ku dua lalaki. Matak wajar euweuh anu maju atawa nelepon pulisi salian ti lalajo.

Dudung nyaho HPna disada jeung nyaho Élsa anu nelepon, tapi anu kapikiran ku manéhna kabur sajauh-jauhna. Balik ka Imah pikeun néangan panyumputan anu buni sangkan teu kapanggih sanajan disusulan ka Imah.

Sabab teleponna teu diangkat waé, Élsa leuleus. Terus nyarita ka si lalaki,

"Kuring bisa mayar ku duit sabaraha waé ka anjeun, tapi leupaskeun kuring, kuring teu salah"

Si lalaki ngaluarkeun péso tina kaos kakina terus diantelkeun kana pipi Élsa,

"Kuring teu butuh duit, tadi geus disebutkeun, ukur aya dua pilihan keur anjeun. Ngadatangkeun deui si banci kadieu, atawa ngabaturan kuring limaan peuting ieu" terus sabeulah leungeuna ngarames dada Élsa bari kumétap.

Nyambung....