Udin dibéré imah

Ngan saméméh balik Udin nyarita deui ka Salman jeung ka Alan,

"Masalah duit, lain kuring nolak. Tapi dina waktu ayeuna mémanh can butuh. Jadi leuwih hadé tunda deui ku aranjeun" pokna saterusna Udin pamitan.

Di perjalanan balik Udin geus katempo biasa deui. Tapi Warni mah bingung, sabab kakara bieu Udin jadi jelema gagah sarta nembongkeun khrisma gedé anu ngajieun kabéh jelema sieun, reueus, kaget jeung atoh. Tapi ayeuna kabéh balik deui ka asal, beungeut polos sarta katempona lemah. Teu beda jeung jelema-jelema biasa anu keur laleumpang di sisi jalan. Hésé kaharti naha kajadian tadi bener nyata atawa ukur tetempoan.

"Guru, Naha anjeun tadi bener-bener maréntah béntar ti langit?" Warni ngawanikeun diri nanya.

Udin ngarérét ka warni anu keur nyupiran bari seuri,

"Ah, Ngan kabeneran" témbal Udin.

Warni cicing, fikirnna terus ngabayangkeun waktu tadi Udin ngumpul méga ti sagala arah sarta nyiptakeun béntar. Sawaktu kabéh jelema nyarumput sieun, disela-sela patingburicakna kingkilaban, ukur Udin anu wani nangtung nyinghareupan Ki Waja. Siap sadia ngorbankeun dirina pikeun nyalametkeun batur, teu sieun kasamber béntar. Saha wae awéwéna anu nempo kajadian bieu, pasti bakal langsung kapikat.

Warni ogé teu bisa nahan perasaan haténa, tapi buburu gogodeg sabab nyaho Udin geus boga pamajikan. Sanajan fisikawan kamashur di dunya, moal aya anu bisa maréntahkeun béntar kawas Udin. Naha Udin bakal kieu salilana. Jadi pangangguran, jadi tukang masak ngaladénan mitoha jeung pamajikan. Tukang ngajaga sarta bébérés imah? Warni manglebarkeun, mangkarunyakeun. Tapi tetep teu bisa ngalakukeun nanaon.

Tepi ka Imah, ti téras kénéh Udin geus ngadéngé Lastri keur kukulutus,

"Baheula ema geus ngingetan sangkan manéh nolak kahayang aki, terus néangan salaki anu mapan. Tapi da teu didéngé. Minantu babaturan ema mah ka pamajikana geus mampu méré imah 4 kamar dina tanah 180 méter. Si Udin mah mana? Sataun kawin ukur bisa nyusahkeun. Kilangbara méré imah ka mitoha, pamajikan sorangan ogé teu diimahan"

Ngadéngé mitohana keur ngocoblak di jero, Udin teu kebat asup. Tapi ngarandeg heula hayang ngadéngékeun omongan saterusna. Kadéngé sora Icih némbalan,

"Ma, Naha kedah panas ku banda batur. Abdi tos didamel deui, panghasilan ogé teu alit-alit teuing, upami disimpen sababaraha taun ka payun, tangtos bakal cekap kanggé ngagaleuh bumi"

Lastri muncereng,

"Nungguan sababaraha taun? Manéh mikir sabaraha pangabutuh urang sapopoé? Imah ieu lila-lila bakal ruksak. Lamun salaki manéh euweuh parobahan. Moal kungsi 5 taun kahareup urang sararéa bakal jadi galandangan. Ema geus éra ku batur"

Icih ngarahuh,

"Ema teu kedah ngabandingkeun kahirupan urang sareng anu sanes. Ulah teras-terasan ngalepatkeun kang Udin. Kedah instrospéksi ogé ka diri nyalira. Tiap abdi naros tos sabaraha artos abdi anu ngempel di ema, waleran ema pasti 'beak', séép téh dikamanakeun? Dianggé naon?"

Dikitukeun ku Icih lastri beuki ambek,

"Moal aya tungtungna. Tiap diingetin sok jadi ema nu disalahkeun. Capé!"

Udin ukur gogodeg, muka panto terus asup.

Nempo Udin balik, Lastri langsung nyangangang,

"Weyah kieu karék matog ka imah? timana wae? Nepi ka poho masak. Rék ngantep aing kalaparan?"

Udin seuri bari manggut,

"Mangga Bu, abdi badé masak ayeuna" ceuk Udin bari langsung indit ka dapur.

Udin geus bisa ngamaklum kana sifat Lastri, sombong, babari ambek, panasan jeung sok hayang bener sorangan. Lamun dibéré nyaho Udin bakal dibéré villa ku Salman, pasti sifatna bakal langsung robah jadi bageur, tapi da moal lila. Dina sababaraha poé teh bakal kitu deui. Matak euweuh gunana bébéja ogé.

Keur jongjong Udin nyiksikan engkol, karasa cangkéngna ditangkeup ti tukang,

"Cariosan ema ulah dilebetkeun kana manah nya kang?" ceuk Icih lalaunan bari nyarandekeun sirahna kana tonggong Udin.

Udin buburu Malik bari neuteup beungeut Icih,

"Na ari kitu ema nyarios naon?"

"Pura-pura teu ngadangu" Ceuk Icih bari neueulkeun curukna kana tarang Udin.

Pigeulang leungeun Icih ditéwak ku Udin,

"Ngadegungkeun sirah salaki doraka nyi" ceuk Udin bari buburu nyium tarang Icih terus awak Icih dirangkul terus sirahna diusapan.

Sabab teu biasa dirangkul kitu, Icih rurat-reret bisi aya anu nempoeun buburu ngaleupaskeun rangkulan Udin. Ningali Icih kawas anu geumpeur. Udin mangpalérkeun ku nanya,

"Kumaha geulang ti akang, aya karasana?"

Icih unggeuk,

"Tangtos kang, ti kawit abdi nganggé, awak karaosna seger teras, upami gugah bobo biasana pararegel, nanging ayeuna mah henteu. Émutan ogé langkung tenang. Saleresna didamel tina naon kang heulang téh kang?"

"Ukur mutiara biasa" ceuk Udin bari seuri neuteup pigeulang Icih. Pigeulang leungeun anu beresih bodas di beulit ku mutiara ungu diselapan 3 mutiara beureum semu emas, katempona sederhana tapi pantes pisan.

"Masih hayang boga imah?" Udin nanya bari neuteup panon Icih.

Icih unggeuk deui,

"Muhun atuh kang, saha istrina anu teu hoyong linggih di bumi nyalira. Ti saprak diusir ti villa nini. Ema sering ngeluh bumi ieu alit teuing. Abdi parantos capé ngadangu omélanna. Nanging sok sanaos kitu, akang teu kedah seueur emutan. Bumi ageung pasti pangaosna ogé awis. Perkawis ema, éta kumargi teu acan tiasa nampi kaayaan. Aéh muhun kang, kumaha upami akang aya waktos, jajap abdi. Urang nyempetkeun jalan-jalan milarian perumahan réal estate supados uninga pangaosna. Upami teu benten tebih, maksad abdi ical bumi ieu, teras urang jantenkeun DP bumi énggal. Enjing kaleresan tanggal beureum, abdi libur. Tiasa?"

"Hayu!" Témbal Udin bari seuri.

"Akang rék masak heula bisi ema ngamuk deui. Nyai searching dina HP perumahan mana waé anu rék didatangan isukan"

Icih unggeuk terus lumpat bungah balik deui ka rohangan tamu.

Bérés masak, Udin teu nempo Icih di rohangan tamu. Terus ngarérét ka kamar. Nyampak Icih keur ngadapang dina kasur bari nyatet-nyatetkeun alamat perumahan anu rék didatangan isukan.

Kadéngé sora panto hareup aya anu ngetrokkan, buburu Udin muka panto. Saurang kurir geus nangtung bari ngasongkeun pakét mangrupa amplop coklat,

"Pakét kanggé bapa Udin, mangga titawis didieu"

Saenggeus nanda tangan bukti panarimaan, Udin diuk bari muka pakét. Dijerona aya map jeung 1 konci panto biasa sarta sababaraha konci gésék mangrupa kartu warna emas. Dina map aya tulisan Bougenville Villas no. A05. Can sempet nempo eusina, HPna kaburu disada, sabab ditelepon ku Salman.

Kadéngé sora Salman nyarita,

"Guru. Pakét geus tepi? Éta konci jeung susuratan villa geus langsung atas nama anjeun. Alamatna di Bougenville Villas Lémbang. Proyek real estaté paling méwah di Bandung Kalér anu dikembangkan ku Sinarmas Group. Bumi nomer A05 kalebet cluster éksékutif pangageungna sareng pangméwahna. Wangunanna 1000 méter, luas tanah 1500 méter. Éta jangji kuring keur anjeun. Kudu ditarima"

Salian ti Summarecon, Udin ogé mémang kungsi ngadéngé Sinarmas jadi pengembang hiji proyék real estaté mewah di Lembang. Saacana Udin teu ngimpi bakal bisa cicing di wilayah élite siga kitu. Jadi Udin buburu némbalan,

"Nuhun, tapi kuring ngadéngé ékonomi anjeun keur goréng. Jeung anjeun sorangan dina kaayaan gering. Méré villa mahal keur kuring naha teu kaleuleuwihi?"

Salman ngajelaskeun,

"Kungsi kaserang stroke ringan, tapi geus rada lumayan lantaran tiap poé therapist datang ka imah. Ukur biwir rada bengo jeung suku masih hésé diléngkahkeun, matak sapopoé kudu maké iteuk. Lamun usaha mah rada lumayan maju deui, sabab anak cikal kuring si Ibro saprak dirawat 3 poé di rumah sakit gara-gara diteunggeulan ku batur. Ayeuna sifatna geus robah. Daék babantu kolot ngajalankeun deui usaha. Jadi anjeun teu kudu hariwang, hiji kahormatan keur kuring bisa méré imah ka anjeun"

Udin nyarita,

"Salman. Iraha-iraha kuring kudu bisa ngabales kahadéan ajeun. Nuhun" ceuk Udin bari nutup teleponna.

Saterusna udin asup ka kamar nunda map dina lomari. Terus nyampeurkeun ka Icih anu masih ngadapang dina kasur. Udin diuk di gigireunna,

"Nyi, isuk urang nempoan imah di Bougenville Villas Lémbang"

"Hah! Awis teuing atuh di dinya mah kang. Sanaos di gunung, type pangalitna ogé pangaosna patantos dua tikeleun bumi gedong di kota" ceuk Icih ngarénjag, jadi buburu diuk émok bari neuteup beungeut Udin.

"Urang tempo heula, masalah kabeuli atawa moal. Ari geus ningali mah teu panasaran" ceuk Udin bari seuri.

"Moal kang, urang milari anu sasuai sareng kamampuan urang wé" ceuk Icih

Udin ngolo,

"Babaturan akang gabéjaan isukan Sinarmas ngayakeun acara louching Bougenville Villas, aya doorprice mangrupa discount 50% anu diundi keur para tamuna. Sugan wé atuh beunang ku urang. Sakalian jalan-jalan ka Maribaya meungpeung isukan liburan pan?"

Ahirna Icih unggeuk.

Isukna Udin geus nyakuan konci villa jeung kartu aksés kamar. Terus indit bareng jeung Icih ka Lembang. Sanepina ka lokasi, mobil diparkirkeun dihareupeun kantor pemasaran Bougenville Villas. Di jero kantor pemasaran keur loba pangunjung kawantu poé libur. Aya makét sababaraha type Imah ngajajar di tengah rohangan.

Udin ngarandeg di hareupeun maket imah type A. Ditempoan sarta dikurilingan. Tapi leungeuna dibetot ku Icih.

"Ulah ningalan anu éta kang, bilih ngaruy, pangaosna moal kahontal"

"Meungeung aya didieu akang hayang ningalian kabéh, geus tidieu urang nguriling kana mobil ningalian lokasina" ceuk Udin bari nyabut brosur Imah type A terus diilikan.

Icih unggeuk,

"Leres kang, abdi ogé panasaran hoyong nguriling ningalan kaméwahan bumi-bumi didieu"

Bérés nempoan makét, Udin jeung icih ogé nempoan peta aréa ukuran gedé anu napel dina témbok rohangan. Dina peta, gambar panghandapna sarta pangsisina deukeut gerbang utama aya ring hiji anu eusina dua cluster. Di katuhueun jalan utama anu nanjak aya Cluster E, nyaéta sakumpulan imah ukuran 120 méter, harga per unitna miturut brosur 500 juta. Di kénca aya cluster D, nyaéta sakumpulan imah ukuran 240 méter, hargana per unitna 800 juta.

Naék ka luhur aya ring dua, eusina 2 cluster ogé. Cluster C jeung B kénca katuhueun jalan utama. Ukuran jeung harga ogé leuwih gedé jeung leuwih mahal tibatan imah anu aya di ring hiji. Nyaéta 1,5 milyar keur cluster C, 3 milyar keur cluster B.

Naék kaluhur deui, jalan utama anu nanjak ngabentuk jadi huruf T sarta aya 1 cluster A nyaéta sakumpulan imah-imah pangméwahna jeung panggedéna. Di cluster éta hargana 10 milyar. Di cluster éta ogé Salman mangmeulikeun imah keur Udin. Imahna mah sabenerna ukur 300 méter, ngan bubuhan 3 tingkat jeung aya basement. Jadi diitung total luas wangunan 1000 méter. Lantaran tanahna 1500 méter. Jadi pakaranganna katémbong lega pisan.

Bérés mariksa peta, Udin jeung Icih milu ngariung dihareupeun pramuniaga anu keur ngajelaskeun situasi di lingkungan Bougenville Villas.

Pramuniaga nyorocos nyarita,

"Fihak pengembang nyadiakeun layanan kaamanan ganda mangrupa cluster anu dikuriling ku benteng. Salian pos kaamanan di gerbang utama, aya ogé pos kaamanan di tiap gerbang cluster. Di satiap cluster ogé dilengkepan ku clubhouse, sarana ibadah, sarta taman bermain jeung sarana olah raga séjéna"

Saurang awéwé nyeletuk nanya,

"Berarti bakal kaisolasi ti dunya luar atuh?"

Udin ngarérét ka si awéwé, sabab asa apal kana sorana. Bener wé, nyatana Unah aya didinya dibarengan ku Dudung, Karsidi jeung Isah.

Udin noél Icih sarta nunjuk ka lebah Unah. Nempo aya dulur-dulurna didinya, Icih metot lengeun Udin ngajak balik.

"Hayu kang urang uih, isin upami katawis ku aranjeunna urang aya didieu"

Udin merod,

"Naha maké éra? Mémangna teu meunang urang aya didieu?"

"Abdi sieun diwiwirang deui kang" témbal Icih tetep maksa hayang balik.

"Moal nyi, akang moal cicing saupama maranéhna hayang ngawiwirang urang hareupeun jelema loba kieu" ceuk Udin

Ahirna Icih unggeuk pasrah. Bari haténa mah tetep teu tenang sabab ngaras salempang.

Pramuniaga némbalan pananya Unah,

"Leres kaisolasi tiluar margi dilebet ogé parantos kumplit. Pengembang nganggap sadaya penghuni tamu istiméwa anu kedah dipihormat. Janten sagala fasilitas tos disayogikeun. Aréa bermain, kolam renang pribadi di bumi, kolam renang umum, sarana olahraga, klinik kaséhatan, lapangan golf, réstoran, mini market. Sadayana aya di lebet aréa, husus kanggé para penghuni Bougenville Villas"

Unah nanya deui,

"Hartina anu ti luar moal bisa ngagunakeun fasilitas dijero atuh. Conto kuring teu meuli imah didieu. Jadi kuring moal bisa balanja, ngojay atawa maén golf didieu?"

Pramuniaga unggeuk,

"Muhun, margi diluar ogé seueur tempat balanja sareng rékréasi umum mah"

"Hayu baralik ah, teu guna nempoan didieu ogé. Sarua waé jeung ngekang penghuni. Naon bédana jeung hirup di jero bui. Ngaisolasi diri ti masyarakat luar hartina dipaksa kudu hirup égois" ceuk Dudung bari ngajak sararéa balik.

"Badé ngagaleuh didieu mangga, henteu oge teu sawios" ceuk pramuniaga kesel.

"Ulah waka balik, ieu imah anu diimpikeum ku ema" ceuk Isah ka Dudung.

Dudung ngolo indungna,

"Ma, anu cocok cicing didieu ukur jelema-jelema beunghar anu hayang nyiptakeun lingkunganna sorangan. Keur naon cicing didieu"

"Manéh mah ongkoh nyakola tapi belegug waé. Justru di tempat kieu urang bakal ngarasa leuwih nyaman jeung aman" ceuk Isah bari molototan ka Dudung.

Karsidi ogé milu nyarita,

"Villa nini geus kolot teuing, mencil jauh ti tatangga. Euweuh fasilitas nanaon deui salian lapangan tenis jeung kolam renang di buruan. Sakalieun kabéakeun roko ti peuting ogé pan kudu meuli kana mobil bari jauh. Didieu hayang naon waé kari daék ngaléngkahna"

Dudung teu némbalan, tapi pura-pura ngarérét ka tempat séjén. Pas pisan anu dirérétna Udin. Jadi Dudung seuri,

"Aéh Udin, ceu Icih, Naha araya didieu?"

Icih anu titadi nangtung pangtukangna sabab hayang ngajaga jarak jadi reuwas, sabab ahirna kapanggih.

"Kabeneran keur jalan-jalan, jadi nyimpang ka dieu" témbal Icih.

"Didieu mah lain tempat piknik Ceu, ngalalajoan naon? Anu datang kadieu anu rék mareuli Imah" ceuk Dudung.

Nempo Icih disindiran, Udin ngaléngkah maju terus némbalan Dudung,

"Anjeun sorangan rék naon kadieu? Lamun anjeun ogé ukur bisa lalajo hungkul, kunaon kuring teu bisa?"

"Ceuk saha ukur lalajo? Kuring kadieu rék meuli imah. Kuring mah mampu da boga duitna, ari anjeun rék meuli maké naon?" Ceuk Dudung seuri sinis.

Udin ogé seuri,

"Terus ceuk saha kuring ogé rék lalajo? Kuring ogé meuli"

Dudung nyakakak,

"Mémangna anjeun geus nyaho sabaraha harga Imah didieu? pangmurahna 500 juta, pangmahalna 10 milyar. Anjeun rék meuli anu mana? Rék néangan anu puluhan juta? Moal aya"

Udin seuri deui,

"Keur naon imah leutik, kuring di dieu meuli anu panggedéna jeung pangmahalna"

Unah jeung Dudung saleuseurian, terus Unah nyarita,

"Ulah luhur teuing ngalamun téh kang, sanaja villa Nini dijual, can tangtu cukup pikeun meuli imah pangleutikna didieu. Komo akang, naon anu rék dijual keur meli imah harga 800 juta?"

"Saha anu ngomong kuring rek meuli anu 800 juta?" Ceuk Udin.

"Lain tadi akang anu ngomong sorangan hayang anu pangmahalna?" Ceuk Unah.

Udin nunjuk kana Peta gedé dina témbok,

"Tuh tempo peta, lahan Bougenville Villas lega. Aya anu leuwih gedé dijero. Beunta terus baca sabaraha hargana?"

"Geus nyaho. Hargana 10 milyar. Tapi éta mah keur jelema beunghar. Lain keur ukuran urang-urang" ceuk Unah.

Udin unggeuk,

"Bener, mémang lain keur ukuran aranjeun, tapi keur kuring mah bisa. Aranjeun jeung kuring geus béda kelas, kuring mampu meuli anu 10 milyar"

4 jelema ti kulawarga Kusumah pating barakatak saleuseurian. Dudung nyarita,

"Susah ngomong jeung jelema teu gableg polo mah, teu dimana teu dimana ngan piomongeun waé"

Kabeh pating rarérét ka Udin. Pamuda anu ukur datang maké kaos oblong bari disendal sarta gomong rék meuli imah anu hargana 10 milyar. Jelas sawaréh milu nyengseurikeun.

Dudung nyarita deui sinis,

"Geus malarat, sombong teu boga kaéra, kumplit manéh mah Din"

Beungeut Icih ogé langsung bareureum nahan éra, terus nyiwit cangkeng Udin bari nyarita,

"Akang nyarios naon? Teu isin Akang ngabohong? Da abdi mah isin"

Udin seuri,

"Saha anu ngabohong nyi, akang jujur"

Ngadéngéna Unah nyakakak deui,

"Pamajikan sorangan ogé teu percayaeun, komo batur"

Dudung ngagero pramuniaga,

"Bu, anjeun kuduna waspada, nawarkeun ka para tamu sagala fasilitas méwah jeung jaminan kaamanan. Tapi naha galandangan siga kieu bet bisa asup ka kantor pamasaran?"

Pramuniaga kerung nempo dangdanan Udin anu ukur maké kaos oblong, calana levis belél jeung sendal. Sanajan lain sendal capit, tapi lain kulit ti merk terkenal. Mémang teu kaciri beunghar.

Udin mémang teu hayang formil, sabab salian keur poé libur. Réngsé nempo imah Udin ogé hayang ngajak Icih piknik. Wajar maké baju saayana sangkan ringkes.

"Kaluarkeun, Kuring sareukseuk nempona" ceuk Unah ka Pramuniaga.

Pruniaga ngadeukeutan ka Udin,

"Pa upami teu aya kaperyogian didieu, mangga kaluar. Supados teu ngaganggu ka tamu anu serieus badé ngagaleuh bumi"

Nempo Udin diusir, tamu séjén ogé ahirna nyurakan Udin,

Icih ngarenghap panjang bari metot leungeun Udin,

"Hayu kang, urang milari perumahan anu sanés"

Udin merod bari ngomong tarik ka sararéa,

"Nyaho teu kunaon aranjeun teu bisa meuli imah mahal? Sabab fikiran aranjeun kabéh picik, ukur bisa nganilai jelema tina bajuna. Jelema siga aranjeun salilana bakal terus disibukeun ku rasa iri jeung dengki. Rejeki ogé moal barokah. Matak keur naon araya didieu ari ukur nempoan hungkul bari ngahina batur mah"

Nyambung....