Ang Puso ng Babae ay Parang Karayom sa Ilalim ng Dagat!

"Bibigyan kita ng oras? Sino naman ang magbibigay ng oras kay Ate Nanzhi?!"

Medyo emosyonal si Liu Yan. Humithit siya ng malalim sa sigarilyo at itinapon ito sa lupa para patayin.

"Ano ang ibig mong sabihin? Anong nangyari kay Tiya Xu? May problema ba siya?"

Naramdaman ni Su Chengyu na may kakaiba sa mga salita ni Liu Yan. May pakiramdam siya na may itinatago sa kanya si Liu Yan.

"Wala itong kinalaman sa iyo. Hindi ka makakatulong." Malamig na sabi ni Liu Yan.

"Kung hindi mo sasabihin, paano mo malalaman na hindi ako makakatulong? Liu Yan, huwag mo akong maliitin. Ako, si Su Chengyu, ay hindi na yung walang kwentang taong kalalabas lang sa kulungan!"

Medyo naiinis si Su Chengyu sa ugali ni Liu Yan.

"Ano ba ang kaya mong gawin? Kahit bigyan ka pa ng lima o sampung taon, ano ang kaya mong gawin? Kaya mo bang supilin si Hong Zhenting? Dapat may kamalayan ka sa sarili mo!"

Nagsindi si Liu Yan ng isa pang sigarilyo at tiningnan si Su Chengyu nang may paghamak.