Waning Moon

Tatlong taon na ang nakalipas, siya ay naghasik ng lagim sa Africa, walang alinlangang ang Hari ng mga Hari ng Sundalo. Tatlong taon pagkatapos, bumalik siya sa lungsod, walang kotse, walang bahay, at laging nasa gulo.
Nag-apply bilang security guard sa isang kumpanya, lumipat mula sa larangan ng digmaan patungo sa opisina, siya ay tahimik, matalino, at may lalim. Kahit ang mga security guard ay maaaring magkaroon ng kanilang sandali sa tagsibol.
Sa tuwing may nagtatanong sa kanya, bakit ikaw lagi ang malas?
Mahiyaing sasabihin ni Basil Jaak, ito'y dahil masyadong halata ang aking kaguwapuhan!
...

Malapit na Katawan Hari ng mga Sundalo

Sa wakas ay napangiti na si Lydia White matapos ang mahabang panahon ng pag-aalala. Mula nang ipinangako ni Basil Jaak na sosolusyunan ang lahat ng kanyang problema, bigla siyang nakaramdam ng ginhawa. Walang ibang dahilan, marahil ito ay tiwala? At kung ang isang babae ay nagsimulang magtiwala sa isang lalaki, hindi ba't malapit na rin ang pag-ibig?


Papaalis na sana si Lydia nang biglang tumunog ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa.


"May mabuting kaibigan na nag-imbita sa akin para sa hapunan." Ibinaba ni Lydia ang telepono at sinabi kay Basil.


Nagkibit-balikat si Basil, walang pakialam, at sinabi, "Sige, umalis ka na, kami ni Everett ang uuwi."


Nag-alinlangan si Lydia sandali, pagkatapos ay tumango at sinabi, "Sige, ipapaubaya ko na si Everett sa iyo."


Kabanata 41: Ang Sakit ng Isang Talunan