Waning Moon

Tatlong taon na ang nakalipas, siya ay naghasik ng lagim sa Africa, walang alinlangang ang Hari ng mga Hari ng Sundalo. Tatlong taon pagkatapos, bumalik siya sa lungsod, walang kotse, walang bahay, at laging nasa gulo.
Nag-apply bilang security guard sa isang kumpanya, lumipat mula sa larangan ng digmaan patungo sa opisina, siya ay tahimik, matalino, at may lalim. Kahit ang mga security guard ay maaaring magkaroon ng kanilang sandali sa tagsibol.
Sa tuwing may nagtatanong sa kanya, bakit ikaw lagi ang malas?
Mahiyaing sasabihin ni Basil Jaak, ito'y dahil masyadong halata ang aking kaguwapuhan!
...

Malapit na Katawan Hari ng mga Sundalo

"Aray!" sigaw ni Debby Sutton, na sa kasamaang-palad ay nagsilbing unan ni Basil Jaak.


Nang makita na nasaktan niya si Debby Sutton, mabilis na gumulong palayo si Basil Jaak mula sa kanya, humihingi ng paumanhin, "Paumanhin, Sutton, nadulas ako, hindi ko sinasadya."


Humugot ng malalim na hininga si Debby Sutton, hinahaplos ang bahagi kung saan bumagsak si Basil Jaak, nakakunot ang noo at umiiling, "Alam kong hindi mo sinasadya, pero talagang masakit. Akala ko nabalian ako ng likod."


"Hindi ba medyo OA 'yan?" natatawang sabi ni Basil Jaak.


"Bakit hindi mo subukan?" mataray na suhestiyon ni Debby Sutton.


Sa kabutihang-palad, ang bahaging nasaktan ni Sutton ay hindi gaanong malala at mabilis siyang gumaling. Gayunpaman, para maging ligtas, tumalikod siya at tinanong si Basil Jaak, "Puwede mo bang tingnan kung nasaan ang sugat?"


Tiningnan ni Basil Jaak ang likod ni Debby Sutton, napansin ang pulang marka sa strap ng kanyang bra.


Kabanata 194: Nasaktan