Waning Moon

Tatlong taon na ang nakalipas, siya ay naghasik ng lagim sa Africa, walang alinlangang ang Hari ng mga Hari ng Sundalo. Tatlong taon pagkatapos, bumalik siya sa lungsod, walang kotse, walang bahay, at laging nasa gulo.
Nag-apply bilang security guard sa isang kumpanya, lumipat mula sa larangan ng digmaan patungo sa opisina, siya ay tahimik, matalino, at may lalim. Kahit ang mga security guard ay maaaring magkaroon ng kanilang sandali sa tagsibol.
Sa tuwing may nagtatanong sa kanya, bakit ikaw lagi ang malas?
Mahiyaing sasabihin ni Basil Jaak, ito'y dahil masyadong halata ang aking kaguwapuhan!
...

Malapit na Katawan Hari ng mga Sundalo

Pinulot ni Basil Jaak ang bote at nagsimulang uminom nang tuluy-tuloy, na parang umiinom ng malinaw na tubig, na ikinagulat ng kanyang mga kaibigan sa paligid niya.


"Seryoso ka ba?!" bulalas ni Kobe nang hindi makapaniwala.


Umiiyak si Hoffman sa frustration: "Alak ba o tubig ang iniinom niya?"


"May nagbago ba sa molecular structure ng alak para maging tubig?" biro ni Kyler, pero ang mga malapit kay Jaak ay nakalanghap na ng matapang na amoy ng alak.


Mabigat na ibinaba ni Basil Jaak ang bote sa mesa, sa ilalim ng hindi makapaniwalang tingin ng lahat, tumawa siya nang malakas: "Masarap ang alak na ito, pero hindi dapat uminom ng masyadong marami."


Halos mawalan ng balanse ang lahat, nahulog sa sahig, bumubulong sa kanilang sarili: ito ba ang kanyang kahulugan ng hindi pag-inom ng masyadong marami?!


Hindi naaapektuhan ng mga reaksyon, ngumiti si Jaak: "Ngayong naubos na natin ang alak, hintayin natin ang pancit. Ipinapangako ko na hindi kayo mabibigo sa lasa."


Kabanata 298: Pagliligtas ng Tao