ManyWriters

Sa ikawalong buwan ng pagbubuntis, pumutok ang aking panubigan.
Nagtiis ako sa matinding sakit at nagmakaawa sa aking asawang si Dashiell na dalhin ako sa ospital.
Itinulak niya ako palayo: "Nasa pulong ako ng trabaho, wala akong oras para panoorin kang umarte!"
Ngunit sa video ng kanyang computer, malinaw na mukha iyon ng kanyang white moonlight.
Napakasama ng pakiramdam ko sa sakit na hindi ako makapagsalita, at desperadong nagmakaawa ako sa kanya. Sa gitna ng pagtatalo, biglang nabasag ang ice sculpture sa mesa at nahulog sa sahig.
Pagkatapos ng katahimikan, hinawakan ni Dashiell ang aking buhok at itinapon ako sa lawa na puno ng yelo.
"Hindi ba sinabi mo na manganganak ka? Manganak ka dito!"
"Kung nasira ang ice sculpture, ikaw at ang bata ang magbabayad!"
Nawalan ako ng malay sa napakalamig na tubig, at ang dugo ay nagkulay pula sa lawa. Nang ako ay natatakpan na ng frost at malapit nang maging isang ice sculpture, sa wakas ay hinango ako ni Dashiell gamit ang fishing net.
Sinipa niya ako sa mukha: "Noong nagpakasal tayo, sinabi ko sa iyo na hindi ko gusto ang mga selosa!"
Kalaunan ay nalaman ko na ang nabasag na ice sculpture ay regalo mula sa kanyang white moonlight.
Ako at ang sanggol sa aking sinapupunan ay kanyang mga frozen na laruan para ilabas ang kanyang galit.

Ginawa Kaming Ice Sculpture ng Aking Asawa, Ako at ang Aming Anak

Tulad ng napakaraming tagahanga, minsan ay sobrang nabaliw ako kay Dashiell. Noon, inisip ko na kung makakapagpalitan lang kami ng kahit isang pangungusap sa buhay na ito, masaya na ako.


Kapag iniisip ko ito ngayon, hindi ko mapigilang mapangiti nang mapait.


Kinukuskos ko nang malakas ang aking mga pasa gamit ang tubig, paulit-ulit na hinuhugasan ang kanyang mga bakas.


Ngayon, gusto ko na lang tumakas sa anumang lugar na may kahit kaunting bakas ng pagkakaroon ni Dashiell nang mabilis hangga't maaari.


Pagkatapos ng isang buong gabi ng bangungot, oras na para gumising.


Matapos mag-book ng aking flight palabas ng bansa, binuksan ko ang palabas sa Bisperas ng Bagong Taon gaya ng ginagawa ko taun-taon.


Habang tinitingnan ang mahabang hanay ng mga numero sa balanse ng aking bangko sa aking telepono, hindi ko alam kung dapat akong maging masaya o malungkot.


Umakyat si Dashiell sa entablado gaya ng ginagawa niya taun-taon, tinatanggap ang kanyang parangal bilang Best Dashiell.


Kabanata 7