ManyWriters

ภรรยาของผมเป็นนักออกแบบดอกไม้ไฟ
จากคนที่ไม่มีใครรู้จักสู่ความมีชื่อเสียง ผมอยู่เคียงข้างเธอมากว่าสิบปี
ในคืนส่งท้ายปีเก่า เกรซในฐานะนักออกแบบหลักของการแสดงดอกไม้ไฟอลังการที่ไทม์สแควร์ ได้แบ่งปันเรื่องราวเบื้องหลังการแสดงให้กับคนนับล้าน
"ดอกไม้ไฟนั้นอยู่ได้ไม่นาน ความงดงามของมันมีไว้สำหรับคนเพียงคนเดียว"
น้ำตาของผมเอ่อล้นขึ้นมา
แต่ในช่วงเวลาถัดมา เธอยื่นมือออกไป เชิญใครบางคนจากผู้ชมให้ขึ้นมาบนเวที
เขาคือแกร์ริสัน รักแรกของเธอ ตามที่เขียนไว้ในบันทึกของเธอ
พวกเขาประกาศความรักท่ามกลางฝูงชน ได้รับพรจากทั่วประเทศภายใต้แสงไฟอันเจิดจ้า
ผมหัวเราะอย่างขมขื่น ตระหนักว่าผมเป็นเพียงตัวประกอบในเรื่องรักนี้
แต่หลังจากที่ผมจากไป
ผมได้ยินว่านักออกแบบที่มีชื่อเสียงคนนั้นได้จุดดอกไม้ไฟสว่างไสวทั่วทั้งเมือง ทั้งหมดเพื่อตามหารักเดียวของเธอ

ดอกไม้ไฟระเบิด ภรรยาของฉันช่วยรักแรกของเธอ

แม่มองมาที่ฉัน แล้วพูดอย่างเข้มงวดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เคลแลนไม่ได้กลับบ้านมาหลายปีแล้ว ทำไมคุณถึงมาถามฉันตอนนี้ล่ะ?"


เมื่อได้ยินความโกรธของแม่ฉัน เกรซอยากจะโต้แย้งโดยสัญชาตญาณ "ไม่ นั่นไม่ใช่..."


แต่เธอหยุดตัวเองไว้และเรียกเมโลดี้มาแทน


"สวัสดีค่ะคุณปู่คุณย่า พ่อของหนูเป็นคนขี้น้อยใจมาก เขาทะเลาะกับแม่นิดหน่อยแล้วก็หนีไปเลย!"


บทที่ 6