ManyWriters

ภรรยาของผมเป็นนักออกแบบดอกไม้ไฟ
จากคนที่ไม่มีใครรู้จักสู่ความมีชื่อเสียง ผมอยู่เคียงข้างเธอมากว่าสิบปี
ในคืนส่งท้ายปีเก่า เกรซในฐานะนักออกแบบหลักของการแสดงดอกไม้ไฟอลังการที่ไทม์สแควร์ ได้แบ่งปันเรื่องราวเบื้องหลังการแสดงให้กับคนนับล้าน
"ดอกไม้ไฟนั้นอยู่ได้ไม่นาน ความงดงามของมันมีไว้สำหรับคนเพียงคนเดียว"
น้ำตาของผมเอ่อล้นขึ้นมา
แต่ในช่วงเวลาถัดมา เธอยื่นมือออกไป เชิญใครบางคนจากผู้ชมให้ขึ้นมาบนเวที
เขาคือแกร์ริสัน รักแรกของเธอ ตามที่เขียนไว้ในบันทึกของเธอ
พวกเขาประกาศความรักท่ามกลางฝูงชน ได้รับพรจากทั่วประเทศภายใต้แสงไฟอันเจิดจ้า
ผมหัวเราะอย่างขมขื่น ตระหนักว่าผมเป็นเพียงตัวประกอบในเรื่องรักนี้
แต่หลังจากที่ผมจากไป
ผมได้ยินว่านักออกแบบที่มีชื่อเสียงคนนั้นได้จุดดอกไม้ไฟสว่างไสวทั่วทั้งเมือง ทั้งหมดเพื่อตามหารักเดียวของเธอ

ดอกไม้ไฟระเบิด ภรรยาของฉันช่วยรักแรกของเธอ

เมื่อเกรซได้ยินคำพูดของฉัน มือของเธอเปลี่ยนจากผ่อนคลายเป็นกำหมัดครึ่งๆ กลางๆ ปลายนิ้วของเธอเปลี่ยนเป็นสีขาว


เธอเอื้อมมือมาสัมผัสฉัน แต่ฉันถอยหนีด้วยความรังเกียจ


"คุณเกลียดฉันมากขนาดนั้นเลยหรือ"


ฉันโบกมือไล่อย่างไม่ใส่ใจ ม้วนริมฝีปากด้วยความดูแคลนอย่างเย็นชา "คุณทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง"


ในชั่วขณะนั้น คำพูดของฉันทำลายความมั่นใจในตัวเองทั้งหมดของเกรซ ไหล่ของเธอห่อลง ไม่ได้ตรงและภาคภูมิอีกต่อไป


บทที่ 9