บทที่ 1

ฉันเกิดมาพิเศษ มีหัวใจสองดวงอยู่ในร่างกาย

นี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้พ่อแม่ของฉันพอใจ

เพราะพี่สาวของฉันมีภาวะหัวใจพิการแต่กำเนิด

พ่อแม่ให้กำเนิดฉันเพียงเพื่อให้พี่สาวมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น

ต่อมา ฉันได้พบกับอเลคและแต่งงานกับเขา

เขาช่วยฉันให้หลุดพ้นจากห้วงเหวแห่งความสิ้นหวังที่แสวงหาความรักจากครอบครัว

ฉันคิดว่าเขาจะแตกต่างจากพ่อแม่ของฉัน

แต่เมื่ออาการของพี่สาวฉันแย่ลง เขากลับหมกมุ่นกับความหวังว่าฉันจะบริจาคหัวใจหนึ่งดวงให้เธอ

สิ่งที่เขาไม่รู้คือฉันเหลือหัวใจเพียงดวงเดียวแล้ว

และหัวใจอีกดวงของฉันอยู่กับเขาแล้ว

------

"ฉันแค่ขอหัวใจของเธอเท่านั้น ทำไมเธอถึงเห็นแก่ตัวนัก"

"เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อรักษาชีวิตพี่สาวของเธอหรอกหรือ"

อเลคกำมือฉันแน่น

"แต่ฉันก็อยากมีชีวิตอยู่เหมือนกัน ถ้าไม่มีหัวใจ ฉันก็ต้องตาย"

ใบหน้าของอเลคเครียดขึ้น จากนั้นเขาก็พูดต่อ

"เธอมีหัวใจสองดวง บริจาคไปหนึ่งดวง เธอก็ยังเหลืออีกหนึ่งดวงให้มีชีวิตอยู่ต่อไป"

"แต่พี่สาวของเธอต่างออกไป ถ้าไม่ได้หัวใจของเธอ เธอก็จะตาย"

อเลคไม่สนใจการดิ้นรนของฉัน ลากฉันเข้าไปในห้องเตรียมตัว

ฉันพยายามอธิบายอย่างสิ้นหวัง

"ฉันเหลือหัวใจเพียงดวงเดียวแล้วตอนนี้"

"คุณไม่เห็นผลในรายงานการตรวจหรือ"

อเลคปฏิเสธที่จะฟัง

"ใครจะรู้ว่าเธอทำอะไรลับหลังพวกเราเพื่อหลีกเลี่ยงการบริจาคหัวใจ เธอถึงกับกล้าติดสินบนคนในห้องตรวจ"

อเลคคิดว่าฉันติดสินบนคนที่ตรวจฉันให้แก้ไขผลรายงาน

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะอเลค ฉันเคยผ่าตัดตอนเด็ก ฉันบริจาคหัวใจไปแล้วหนึ่งดวง"

"พอเถอะ เมโลดี้ สิ่งที่เธอต้องทำคือช่วยพี่สาวของเธอ ทำไมเธอถึงดื้อดึงนัก"

อเลคขัดจังหวะฉันอย่างรุนแรง

"ฉันไม่ได้โกหก หัวใจของฉันอยู่กับคุณ"

อเลคไม่ได้ยินคำพูดของฉันเลยสักคำ เขาตรงไปที่ห้องเตรียมตัวของพี่สาวฉัน ในขณะนั้น แพทย์คนอื่น ๆ ในห้องเตรียมตัวต่างก็ตกตะลึงพอ ๆ กัน

จากนั้นมีคนพูดขึ้น

"มาเกี้ยวพาราสีในเวลาแบบนี้เหรอ ช่างน่ารังเกียจ"

"พี่สาวของคุณกำลังต่อสู้เพื่อชีวิต แล้วคุณกลับมาพูดจาหวานเลี่ยนกับพี่เขยของคุณ"

มีเพียงครอบครัวของเราเท่านั้นที่รู้เรื่องการแต่งงานของฉันกับอเลค

เพื่อนร่วมงานของอเลคไม่รู้จักฉัน

นอกจากนี้ อเลคจัดการทุกอย่างเกี่ยวกับการเข้าโรงพยาบาลของพี่สาวฉันด้วยตัวเอง ทุกคนในแผนกจึงคิดว่าพี่สาวฉันเป็นภรรยาของอเลค

และอเลคก็ไม่เคยแก้ไขความเข้าใจผิดนี้

"ใช่เลย แทนที่จะมุ่งมั่นช่วยพี่สาวตัวเอง เธอกลับพยายามยั่วยวนพี่เขย"

"หัวใจของเธอช่างสูญเปล่า จริง ๆ"

เมื่อได้ยินความคิดเห็นของแพทย์คนอื่น ๆ ฉันอดไม่ได้ที่จะเปิดเผยความจริง

"จริง ๆ แล้ว ฉันคือ..."

อเลคออกมาจากห้องเตรียมตัวและคว้ามือฉันแน่น

"วันนี้ เธอต้องบริจาคหัวใจของเธอ"

"พี่สาวของเธออยู่ในห้องผ่าตัดแล้ว เธอเป็นคนต่อไป"

ขณะที่พูด อเลคดึงเอกสารออกมาหนึ่งปึก

"ฉันเซ็นทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอสามารถไปที่โต๊ะผ่าตัดได้เลย"

ภายในห้องผ่าตัด ฉันพบกับเฟย์ รูปลักษณ์ที่อ่อนแอของเธอทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นรู้สึกสงสาร

"พี่สะใภ้ ไม่ต้องกังวลนะคะ อเลคจะต้องทำให้แน่ใจว่าคุณจะมีชีวิตที่ยืนยาว"

เมื่อได้ยินคำเรียกนี้ เฟย์ไม่ได้คัดค้านแต่กลับยิ้มอย่างอ่อนแรง "เป็นความผิดของฉันทั้งหมด ที่ทำให้น้องสาวต้องเสียสละมากมายเพื่อคนอย่างฉัน"

คำพูดเต็มไปด้วยการตำหนิตัวเอง แต่แววตาที่เธอมองฉันกลับเป็นการท้าทาย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ แพทย์คนอื่น ๆ คิดว่าพี่สาวของฉันมีจิตใจดีงามมาก ในขณะที่ฉันโหดร้ายและไร้หัวใจ

หลังจากปลอบโยนเฟย์แล้ว อเลคผลักฉันลงบนโต๊ะผ่าตัดอย่างรุนแรง ไม่สนใจการดิ้นรนอย่างรุนแรงของฉัน

เขาสั่งให้วิสัญญีแพทย์รีบเข้ามาและให้ยาสลบ

หลังจากนั้นไม่นาน การดิ้นรนอย่างรุนแรงของฉันก็สงบลง

อเลคปัดผมฉันออกไปด้านข้าง

"ไม่ต้องกังวล ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเธอจะรอดชีวิต"

อาจารย์ของอเลคเคยทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจมาก่อน เขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ได้

"เมื่อพี่สาวของเธอหายดี ทั้งครอบครัวจะยอมรับเธอ และฉันก็จะอยู่เคียงข้างเธอด้วย"