Masayang Walang Salita

"Boss, ginawa ko ito ayon sa iyong mga tagubilin."

Sa upuang VIP, isang lalaking naka-amerikana ang nagbigay ng isang magandang recording pen kay Mu Yazhe habang nakatayo siya nang may paggalang sa tabi nito.

Binigyan niya ang lalaking ito ng isang sulyap sa gilid, nanatiling tahimik sandali, at pagkatapos ay nagtanong, "Aling kuwarto?"

"208."

"Er." Inilagay niya ang recorder sa kanyang bulsa sa dibdib, ang kanyang manipis na mga labi ay umurong sa isang ngiti. "Ang maliit na isda ay nahuli na, ngunit ang malaking isda ay talagang tahimik pa rin."

Inihalo niya ang alak sa kanyang baso bago nagkomento nang tamad, "Ang malaking isdang ito ay naghihintay na ng maraming taon. Dapat maubos na ang pasensya nito ngayon; oras na para ito ay lumitaw, hindi ba?"

Tumango ang lalaki. "Mahirap hulaan kung ano ang pakay ng mga tao sa konsorsyum sa mga araw na ito. Ang lupon ng mga direktor ay nag-aalala tungkol sa iyong—"

"Direktor Mu!"