Nakaramdam ng pangingilabot si Xi Xiaye nang makita niya ang ngiti ni Wang Hui. Isang malamig na hangin ang umihip sa likuran niya at nagpapanginig sa kanya.
Bakit pakiramdam niya na para siyang nahulog sa pugad ng lobo?
Mabilis na binura ni Wang Hui ang kanyang ngiti nang mapansin niya ang pagkabalisa ni Xi Xiaye. Isang mabait na ngiti ang muling bumalik sa kanyang mukha at marahan niyang tinapik ang mga kamay ni Xi Xiaye na nakapatong sa kanyang kandungan. "Huwag mo akong intindihin. Masayang-masaya lang ako na magkaroon ng magandang manugang-babae! Mabilis ka talaga, hindi ba? Pero ganyan dapat ang isang sundalo! Atakehin kapag may pagkakataon. Walang mali sa pagiging desidido, hindi ba?"