189. Ngiti sa mukha, sumpa sa puso

Si James Campbell ay walang habas na pinagalitan ng Lumang Guro, at sa harap pa ng napakaraming kilalang tao. Ang kanyang mukha ay nagpapalit-palit sa pagitan ng pula at berde, na nagbibigay sa kanya ng isang partikular na kakila-kilabot na kulay.

"Tatay, ikaw... ikaw... Sige, dahil ganyan mo na lang minamaliit ang sarili mong anak, ang pananatili ko dito ay magbibigay lang sa iyo ng kahihiyan."

Tumalikod si James, hinawakan ang mga babaeng Baker, at nagsimulang lumabas. Kaarawan ng Lumang Guro, at bilang panganay na anak, ang kanyang pagliban ay mapapansin; hindi makapaniwala si James na hahayaan talaga siyang umalis ng tradisyonal na matandang lalaki.

Si James, na hinahatak ang mga Baker kasama niya, ay nakalakad na ng malayo at wala pa ring sumunod sa kanila, na lalong nagpahiya sa kanya.

"Kuya."

Sa wakas, may tumawag sa kanya, ang ikaapat na batang panginoon ng Campbell Family, ang nakababatang kapatid ni James.

"Ikaapat na kapatid."