As If Dawn

"Tanggapin mo ako, gagawin ko ang lahat ng gusto mong gawin ko!"

Sa kanyang nakaraang buhay, si Lu Man ay ipinadala sa kulungan matapos siyang pagbintangan ng kanyang step-sister at isang gago. Pagkatapos mapalaya sa kulungan, ang tanging bumati sa kanya ay ang puntod ng kanyang ina. Nang makita niya ang gago at bruha na masayang magkasama tulad ng isang malaking pamilya kasama ang kanyang tunay na ama at step-mother, siya ay nagpasya na mamatay kasama ang gago at kanyang step-sister sa naglalagablab na apoy.

Sa sandaling muli niyang imulat ang kanyang mga mata, natagpuan niya ang kanyang sarili pabalik sa mismong araw na siya ay pinagbintangan. Buong determinasyon siyang tumalon sa bintana at umakyat sa katabing kwarto, humihingi ng kanlungan mula sa lalaking nakatira doon. Ngunit sino ang mag-aakala na ang lalaki ay ang mahusay na pogi na kanyang laging hinahangaan mula sa malayo sa kanyang nakaraang buhay?

Siya ay nangangako na bubuksan niya ang kanyang mga mata at magiging mas mapanuri sa mga tao. Gusto niyang pagbayarin ang lahat ng may utang sa kanya noon!

"Young Master Han, maaari mo bang hayaan akong yakapin din ang iyong kabilang braso?"
"Sa totoo lang, mayroon pa akong isa, gusto mo ba?"
"…"

Ang Matagal nang Hinihintay na Ginoo Han

Sinubukan ni Han Zhuoli na panatilihing matatag ang kanyang tono, ngunit hindi maitatago ang pagkagulat sa kanyang boses.


"Kung hindi kita gusto, bakit ako papayag na maging nobya mo?" sabi ni Lu Man habang hinahagkan siya sa labi.


Mahigpit na hinawakan ni Han Zhuoli ang kanyang likuran, tumangging hayaan siyang lumayo at masidhing sinipsip ang kanyang mga labi. "Ngayong sa wakas ay sinabi mo na gusto mo ako, hindi ko na hahayaang bawiin mo pa ang puso mo. Ang puso mo ay mananatili dito sa akin, hindi mo na ito mababawi pa."


Taimtim ang ekspresyon ni Han Zhouli na tila lubos na inihandog ang sarili sa pangangalaga ng puso niya habambuhay. Ang tigas ng ulo sa kanyang mga mata ay medyo nakakatakot pa nga.


Ang Puso Mo ay Iingatan Ko Dito sa Akin, Hindi Mo na Ito Mababawi.