Mr. Yan

Alam ng lahat na matapos na ang binibining Miss Shen ay inabandona ng isang mabangis na lalaki, siya ay naging mapusok at nabuntis nang hindi ikinasal. Matapos siyang palayasin sa kanyang bahay, nahulog siya sa kawalan ng pag-asa. Ang kilalang-kilala na si Shen Ruojing, gayunpaman, ay lumitaw sa handaan ng kaarawan ng matandang madam ng pamilyang Chu. Lahat ay nanukso sa kanya. "Ang mga nagbibigay ng milyong regalo ay nakaupo sa isang mesa, habang ang mga nagbibigay ng sampung milyong regalo ay nakaupo sa kabila." "Miss Shen, magkano ang ibinigay mo?" Naghintay ang mga tao para makita siyang mapahiya, ngunit inilabas ni Shen Ruojing ang isang kaibig-ibig na batang lalaki mula sa likuran niya at sinabi, "Paumanhin Madam, sa aling mesa uupo ang iyong panganay na apo?" 

Kapwa ina at anak ay dinala sa pamilyang Chu, at gusto ni Shen Ruojing na gugulin ang kanyang mga araw sa pagiging tamad, ngunit sinalubong siya ng pagtanggi mula sa pamilya sa iba't ibang paraan. "Mayroon kaming mga first-class na hacker, mga master sa musika, mga eksperto sa teknolohiya... Lahat ay kilala sa pamilyang ito. Ano ang maibibigay mo?" Hinimas ni Shen Ruojing ang kanyang baba. "Well, lahat ng mga bagay na nabanggit mo... Alam ko ang kaunti sa lahat." Ang kanyang tatlong kaibig-ibig na sanggol ay tumayo sa tabi niya at sabay-sabay na tumango, "Maaari kaming magpatotoo na alam ni Nanay ang kaunti sa lahat!"

Ako ay Isang Boss na Nanay na Gustong Magpahinga

Walang nakaukit sa tablet sa harap ng cenotaph.


Tinitigan ito ni Chu Cichen. Pagkatapos ay biglang kumuha siya ng dalawang incense stick, sinindihan ang mga ito, at inilagay sa harap nito.


Ang kanyang tingin ay maitim na maitim.


Ang mga tao sa kanilang trabaho ay walang pangalan ni maaaring magkaroon ng isa.


Kaya, kahit hanggang sa kanyang kamatayan, hindi niya alam kung ano ang pangalan niya. Alam lang niya ang kanyang codename.


Maliban sa kanya, malamang walang sinuman sa mundo ang makakaalaala sa kanya o magbibigay ng mga alay.


Nakahiga si Shen Ruojing sa kama na nakacross ang mga braso sa likod ng kanyang ulo. Nakacross din ang kanyang mga binti. Sa sandaling ito, ang kanyang mga peach blossom na mata ay nakatitig sa kisame.


Hmm, sa loob ng dalawang araw pa, dapat ay ang kanyang 'anibersaryo ng kamatayan', tama ba?


Nagtataka siya kung may sinuman sa mundong ito ang makakaalaala sa kanya.


Hindi Siya Kailanman Nag-aral ng Medisina