Pagbabago

"Qing, tumigil ka sa pag-iyak at kunin mo ako ng salamin!" Ang tinig ni Gu Chaoyan ay kalmado at malamig. Laging napapansin ni Qing na napakaganda ng boses ng kanyang binibini, lalo na kapag hindi ito sumisigaw tulad ng madalas niyang gawin.

Ang mas nagulat kay Qing ay gusto niyang tingnan ang sarili sa salamin!

Sa loob ng maraming taon, hindi kahit minsan tumingin ang kanyang binibini sa salamin. Noong siya ay sampung taong gulang, sa wakas ay nagkaroon siya ng pagkakataong makalabas. Sa kanyang unang paglabas, siya ay pinagtatawanan dahil sa katabaan at kapangitan. Kumalat ang kwento na isa sa mga babae sa Pamilya Gu ay nakakasuklam tingnan. Mula noon, nagsimulang magbago ang ugali ng kanyang binibini. Mula sa araw na iyon, tumigil siyang tumingin sa sarili sa salamin.

Nag-alinlangan si Qing. Ayaw niyang saktan ang kanyang binibini.

"Hindi ba tayo pupunta sa harapang bakuran? Kunin mo na ang salamin ngayon." Medyo mahigpit ang tono ni Gu Chaoyan.

Naging ahente siya sa kanyang nakaraang buhay, at laging matatag sa pakikitungo sa mga bagay-bagay. Sa sandaling ito, talagang gusto niyang makita ang kanyang hitsura, ngunit hindi gumalaw ang babaeng ito, na nagpairita sa kanya.

Sa pakikinig sa kanyang mapag-utos na tinig, pumunta si Qing para kunin ang salamin nang walang pagkaantala.

Nang ibigay sa kanya ang tansong salamin, nakita ni Gu Chaoyan ang kanyang repleksyon at muntik nang himatayin.

Naku, talagang pangit siya!

Ang kanyang mukha ay bilog na parang bola, at ang kanyang mga facial features ay ganap na patag dahil sa kanyang matabang pisngi. Napaka-kayumanggi rin ng kanyang balat. Sinukat ni Gu Chaoyan ang kanyang sarili at natuklasan na siya ay nakasuot ng maruruming damit... talagang gusgusin, kung magiging tapat.

Kung hindi siya tinawag ni Qing na Binibini, iisipin niya na siya ay isang pulubi.

Nakita ang kanyang nagdurusang mukha, umiyak na naman si Qing. "Binibini, patawad po!"

Nainis si Gu Chaoyan. Hindi niya gusto ang mga taong iyakin, at ang babaeng ito ay tila laging umiiyak. Hay, wala siyang magagawa tungkol sa kanya, dahil si Qing ay tunay na tapat sa orihinal na may-ari ng katawan. Iyon ay sapat na dahilan para tratuhin niya nang maayos ang babaeng ito.

Sa totoo lang.

Nagulat lang siya kanina.

Hindi niya inasahan na ang katawang ito ay ganito kapangit. Pero ngayon ay tanggap na niya ito.

Hindi tulad ng orihinal na may-ari, may malalim siyang kaalaman sa medisina. Hindi magiging mahirap para sa kanya na magpapayat at alisin ang pagka-kayumanggi. Ang kailangan lang niya ay kaunting panahon.

Naging mas kalmado si Gu Chaoyan matapos pag-isipan ang mga bagay.

Nagsalita siya kay Qing sa mas malambing na paraan. "Tandaan mong huwag umiyak nang madali mula ngayon. Walang sinuman ang mang-aapi sa atin muli habang ako ay naririto."

"..."

"Sumama ka sa akin sa harapang bakuran."

Tumingin si Qing nang hindi sinasadya sa kanyang binibini.

Nanlaki ang kanyang mga mata sa pagkagulat.

Si Gu Chaoyan ay may malinaw na mga mata, at sa sandaling ito, siya ay mukhang kalmado, kumpiyansa at makatuwiran. Sa kung anong dahilan, natukso si Qing na maniwala sa kanyang mga salita nang walang pag-aalinlangan.

Pumunta si Gu Chaoyan sa harapang bakuran kasama si Qing.

Ang kapaligiran sa labas ng Qiong Pavilion ay mukhang masigla. Mga halakhak ang narinig sa harapang bakuran, na parang walang masamang nangyari sa Mansyon ng Gu. Marahil hindi nila alintana na ang tunay na anak na babae ng Gu Mansion ay namatay dahil sa pagkalunod sa lawa.

Ang nagbagong-katauhan na si Gu Chaoyan ay bihasa sa mga alituntunin at disiplina.

Bagama't ang mga protokol ay naiiba sa iba't ibang panahon, nagawa pa rin niyang magpakita ng eleganteng aura, nang hindi sinasadya.

Kahit na may matabang katawan na nagpapabigat sa kanya, naglakad siya pasulong nang may kumpiyansa at matatag.

Nang dumating sila sa harapang bakuran, isang matalas na tinig ng babae ang narinig. "Heto na ang kakaiba! Kaya pala biglang bumaho ang bakuran."

Habang lumalabas ang matulis na mga salita, maging ang mga katulong ay tinakpan ang kanilang ilong at bibig na para bang may mabahong bagay talaga.

Tulad ng dati, si Gu Chaoyan ay sinalubong ng paghamak at pang-aasar. Ganito rin ang pakikitungo sa kanya ng mga tauhan ng mansyon.

Pero...

Sa pagkakataong ito, bibiguin ni Gu Chaoyan ang mga taong nagbabalak na pagtawanan siya.