Elin8

ตอนที่ 8 – ลมหายใจแห่งศึก

“หมัดของข้าไม่ใช่เพื่อฆ่า

แต่หากไม่สู้… ข้าก็ตาย”

— อีเลียน

 คืนที่ไม่เงียบ

ค่ำวันหนึ่ง ขณะอีเลียนกลับจากส่งไม้ให้ “เศรษฐีคาร์วิน”

เจ้าของสัมปทานไม้รายใหญ่สุดในหมู่บ้าน

— เสียงระเบิดเวทดังสนั่นจากหน้าคฤหาสน์ไม้

กลุ่มโจรเวท 3 คน บุกปล้น

พวกมันคือ “นักเวทเร่ร่อน” ที่ตระเวนฉกชิงทรัพย์ในเขตพรมแดน

จุดหมายวันนี้คือทรัพย์สมบัติในคฤหาสน์ และสินค้าที่จะเดินทางเข้าเมืองพรุ่งนี้

อีเลียนแอบดูจากเงาไม้ เขาควรจะหนี

แต่เห็นเศรษฐีคาร์วินถูกมัดด้วยเวทเถาวัลย์

ภรรยาเศรษฐีกรีดร้องด้วยความกลัว

“ข้าจ่ายเจ้าแทบทุกวัน! จะยืนมองข้าตายหรือ?!”

เขาอยากหนี แต่กลับยืนอยู่เฉยไม่ได้

ขาของเขาก้าวออกจากเงาไม้โดยไม่รู้ตัว...

เผชิญหน้า

โจรเวทคนหนึ่งหันมาเห็น

ยิงเวทไฟเข้าใส่ทันที — อีเลียน “ถ่วงร่าง” จมลงพื้นเพื่อเบี่ยงวิถี

จากนั้นพุ่งเข้าใส่ด้วย “หมัดถ่วง” เข้าชายโครงเต็มแรง!

เสียงกระดูกลั่นกราว

โจรแน่นิ่งไปในพริบตา

อีกสองคนเริ่มใช้เวทภาพลวงตาและเวทเงา

แต่จังหวะของอีเลียนมั่นคงผิดปกติ

เขา “ฟังเสียงพลัง” อย่างที่เซลีร์นาเคยสอนไว้

ภาพลวงตาสะเทือนไม่ตรงจังหวะกับลมหายใจของคนจริง

เขาจับเป้าได้ในทันที และสวนด้วยหมัดหมุนถ่วงแรง

จบลงด้วยร่างล้มกลิ้งสองคน

สิ้นเสียงศึก

เมื่อเวทจางลง

คฤหาสน์ถูกพังบางส่วน แต่ไม่มีใครบาดเจ็บร้ายแรง

เศรษฐีคาร์วินมองเขาอย่างตกตะลึง

“เจ้าทำแบบนี้...เพื่ออะไร?”

อีเลียนเงียบ

ก่อนตอบแผ่วเบา

“เพราะถ้าข้าไม่ทำ พวกมันจะฆ่าทุกคน รวมข้าด้วย”

เศรษฐีหัวเราะเสียงแหบ

แล้วควัก ถุงเงินหนักมือ ยื่นให้

“นี่คือค่าชีวิตของข้า…

ข้าจะให้เจ้าขึ้นเกวียนไปกับข้าในรอบส่งสินค้าเข้าเมืองสัปดาห์หน้า

ถือซะว่าเจ้าได้เริ่มต้นของจริงแล้ว เด็กหนุ่ม”

 จุดเริ่มต้นใหม่

ค่ำคืนนั้น

อีเลียนกลับไปบ้านด้วยถุงเงินที่หนักกว่าที่เคยถือทั้งชีวิต

ในใจเขารู้แล้วว่า...

โลกภายนอก รอเขาอยู่

และหมัดของเขา — แม้ยังไม่สมบูรณ์ — ก็เพียงพอจะเปิดทางสู่เวทีใหม่