Elin14

ตอนที่ 14 – หมัดไร้นาม และบันไดศิลป์

“ศาสตร์ใดไร้นาม ก็ไร้ราก”

“เจ้าไม่อาจยืนระยะในโลกนี้ หากเจ้าปฏิเสธการประกาศตัวตน”

— ปรมาจารย์เครสแห่งหอรวม

 หอรวมแห่งศาสตร์ทั้งปวง

หลังจากอีเลียนเอาชนะลูเกียนในเวทีเดี่ยว

เขาได้รับสิทธิ์ให้เข้าพักในเขตฝึกเบื้องต้นของ “มหาสถาบันต่อสู้กลางอาณาจักร”

วันรุ่งขึ้น มีจดหมายเชิญมาจาก “หอรวม”

สถานที่ที่ปราชญ์และครูศาสตร์ต่าง ๆ ใช้ประชุม รับรอง หรือปฏิเสธผู้เข้าสมัคร

เขาเข้าไปตามนัด

ห้องโถงยาว กลางห้องมีบันไดหิน 9 ขั้น ชื่อว่า “บันไดศิลป์”

ด้านบนสุดมีปรมาจารย์ห้าคน นั่งบนแท่นสลักเวทวงกลม

 คำถามจากผู้เฒ่าแห่งหอรวม

ชายแก่ผมขาวนั่งกลาง — ปรมาจารย์เครส

ถามด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่เฉียบเหมือนใบมีด

“เจ้าผ่านเวที แต่ศาสตร์ของเจ้า... ไม่มีนาม ไม่มีลายแทง”

“เจ้าจะนำมันไปรวมกับหมัดเวท, ศาสตร์มวยดิน, หรือหมวดใด?”

อีเลียนตอบสั้น ๆ

“ข้าไม่ต้องการรวมกับหมวดใดทั้งนั้น”

“มันคือของข้า... ศาสตร์เฉพาะทาง”

คำตอบทำให้ห้องเงียบไปอึดใจหนึ่ง

ก่อนอีกหนึ่งครูจะถามว่า

“แล้วเจ้าจะเรียกมันว่าอะไร? ทุกศาสตร์ต้องมีชื่อ”

 กำเนิดชื่อหมัด

อีเลียนนิ่งไปนาน

เขาหวนคิดถึงวันแรกที่ฝึกกับอาจารย์เวทกลางป่า

วันที่เขาควบคุมแรงถ่วงที่ปลายนิ้ว จนหินเล็กหลุดจากพื้น

และวันที่เขาปะทะเหล็กด้วยหมัด จนศัตรูล้มลงเพราะสนามสั่น

เขาพูดขึ้นเบา ๆ

“ศาสตร์ของข้า... เริ่มจากสนาม”

“มันเปลี่ยนเวที ไม่ใช่แค่ร่างกาย”

“ข้าขอเรียกมันว่า — หมัดแปรสนาม”

ผลตัดสิน

หลังจากปรึกษาสั้น ๆ

ปรมาจารย์เครสประทับตราทองลงบนแผ่นบันทึก

**“ศาสตร์หมัดแปรสนาม” ได้รับการบันทึกในหมวด ‘ศาสตร์เฉพาะทาง’

ผู้ถือครอง: อีเลียน

ระดับ: ฝึกหัด”

 คำเตือนสุดท้าย

ก่อนเขาจะออกจากหอรวม

ครูคนหนึ่ง เดินเข้ามากระซิบกับเขา

“ศาสตร์ของเจ้าอันตราย… เพราะมันไม่จำกัดแค่โจมตี”

“ผู้ที่แปรสนามได้... ย่อมสามารถ ‘ลบ’ สนามของคนอื่นได้เช่นกัน”

“ระวังไว้... ไม่ใช่ทุกคนจะยินดีเห็นศาสตร์ใหม่เกิดขึ้น”