ตอนที่ 15 – เสียงเรียกจากอีกภพ
“ผู้ควบคุมสิ่งมีชีวิตจากต่างภพ คือผู้ที่แบกรับพันธะเหนือคำสาบาน”
— ตำราเวทอัญเชิญชั้นสูง
หลังศึกเดี่ยว
หลังการต่อสู้ในรอบเดี่ยว อีเลียนได้รับเสียงชื่นชมจากบางส่วน แต่ก็มีเสียงสบประมาทจากผู้ที่เชื่อว่า
“เวทที่ไม่เป็นหมวดหมู่ ไร้ค่าในสนามจริง”
เขาถูกจัดเข้าห้องฝึกพิเศษ — ห้องที่รวมผู้เข้าสอบจากสำนักเวทต่างแขนง
เพื่อลองจับคู่ฝึกกับคนที่มีพลังต่างจากตน
การจับคู่ฝึกครั้งแรก
รายชื่อปรากฏบนกระดานคริสตัลเวท
อีเลียนแห่งหมัดแปรสนาม
คู่กับ: เซอราฟิน บารอนลูกคนรอง ตระกูลเวโรลด์ — ผู้ใช้เวทอัญเชิญมอนสเตอร์ชั้นสูง
ชื่อยาวเหยียด ทำให้ทั้งห้องเหลียวมอง
เซอราฟิน คือชนชั้นสูงจากเมืองหลวง
แต่งกายงดงาม สวมผ้าคลุมเวทประดับตราตระกูล
การพบกันครั้งแรก
ในลานฝึก เซอราฟินเรียกวิญญาณสัตว์มายา
รูปร่างเหมือนสุนัขปีกอีกา สูงครึ่งคน ดวงตาเรืองแสงสีเงิน
เซอราฟิน: “หมัดแปรสนาม? ไม่ค่อยมีหลักเกณฑ์เลยนะ”
อีเลียน: “แล้วมอนสเตอร์ของเจ้ามีกฎเกณฑ์แค่ไหนล่ะ ถ้าเจ้าคุมมันไม่ได้?”
คำพูดนั้นทำให้เซอราฟินชะงัก — แววตาเปลี่ยนจากเย้ยหยัน เป็นสนใจ
การฝึกร่วม – กำแพงของความต่าง
เซอราฟินพยายามให้มอนสเตอร์เข้าประสานจังหวะกับอีเลียน
แต่การเคลื่อนไหวของหมัดแปรสนาม สร้างแรงโน้มถ่วงเปลี่ยนจุด
ทำให้มอนสเตอร์เสียจังหวะหลายครั้ง
เซอราฟิน: “เวทข้าใช้กับคนอื่นได้ดี ทำไมกับเจ้ากลับสับสน?”
อีเลียน: “เพราะสนามของข้า... เปลี่ยนความจริงรอบตัว ไม่ใช่แค่จุดยืน”
คำยอมรับที่ไม่คาดคิด
หลังฝึกหนึ่งรอบ มอนสเตอร์ของเซอราฟินหอบเหนื่อย
แต่แทนที่จะหงุดหงิด เซอราฟินกลับหัวเราะเบา ๆ
เซอราฟิน: “ข้าไม่เคยฝึกกับใครที่ทำให้ ‘โซร์’ ต้องปรับตัว”
“น่าสนุกดี เจ้าไม่เหมือนใครเลยจริง ๆ”
เขายื่นมือมาทักทายอย่างสุภาพ
“เซอราฟิน เวโรลด์ ยินดีร่วมรบในอนาคต”
อีเลียนจับมือนั้นไว้ แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายมาจากโลกคนละชั้น
แต่ในสนามรบ การเคารพกันจริงย่อมดังกว่ายศ