Elin17

ตอนที่ 17 – หอปิดผนึก ผู้ไร้หมวดหมู่

“มีผู้คนมากมายเกิดมาไม่เข้าพวก — แต่บางคน... ก็คือหมวดหมู่ใหม่”

— บันทึกของศาสตราจารย์อารีน่า หัวหน้าหอฝึกเวทนอกหมวดคำสั่งพิเศษจากสภาเวท

หลังเหตุการณ์ควบคุมมังกรเพลิงล้มเหลว

สภาเวทแห่งอาณาจักร มีมติให้แยก “อีเลียน” ออกจากระบบฝึกทั่วไป

ด้วยเหตุผลว่า พลังแรงโน้มถ่วงของเขา “ไม่มีหมวดหมู่ที่รองรับ” และมานาไม่เสถียร

เขาถูกเรียกตัวไปที่ “หอปิดผนึก”

สถานที่ฝึกเวทที่ไม่เปิดเผยต่อบุคคลทั่วไป

มีไว้สำหรับฝึกบุคคลพิเศษ – ผู้ที่อาจ “อันตราย” ต่อระบบ หรือ “เกินกรอบ”

การเดินทางสู่หอปิดผนึก

หอปิดผนึกตั้งอยู่ในภูเขาด้านหลังราชสำนัก

มองเผิน ๆ เหมือนศาลร้างเล็ก ๆ แต่มีเวทปิดพรางทั้งอาณาเขต

อีเลียนพบว่าในหอ มีผู้ฝึกไม่ถึง 10 คน

แต่ละคนมีพลังที่ “ผิดปกติ” อย่างชัดเจน:

หญิงผมสีฟ้า ผู้ควบคุมไอน้ำร่างกายได้ดั่งแขนขา

เด็กชายเงียบ ๆ ที่พูดกับภาพสะท้อนของตัวเอง

ชายวัยรุ่นที่สร้างแรงสั่นสะเทือนด้วยการหายใจ

เขาถูกพาไปพบ ศาสตราจารย์อารีน่า – หญิงชราแต่ท่าทางเฉียบขาด

เป็นผู้รับผิดชอบการฝึกเวท “นอกหมวดหมู่”

อารีน่า: “ที่นี่ไม่มีตำรา ไม่มีขั้นเวท ไม่มีอันดับ มีแต่ ‘การควบคุม’ และ ‘การเข้าใจตนเอง’”

 บททดสอบ “จิตสะท้อนเวท”

อีเลียนถูกพาไปยัง ห้องทรงกลมสีดำ

ตรงกลางมีแท่นเวทโบราณ — “หินสะท้อนจิต”

ศาสตราจารย์อารีน่าสั่งให้อีเลียน

“ปล่อยเวทแรงโน้มถ่วง” ออกมาโดยไม่ควบคุมใด ๆ

เพื่อวัด "เจตนาในใจลึกสุด" ของเขา

ทันทีที่ปล่อยเวท:

แรงโน้มถ่วงที่แผ่ออกมา ทำให้หินสะท้อนเวท แปรเปลี่ยนเป็นเสาหินผุดขึ้นกลางห้อง

เสานั้นมีลายเส้นเรขาคณิตหมุนวนล้อมเป็นวงทรงกลม

ภาพในหินแสดงภาพ…

“เงาแห่งสงคราม” และ “ร่างของอีเลียนยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางทุ่งศพ”

ศาสตราจารย์อารีน่าเงียบไปนาน ก่อนจะพูดว่า:

“เวทของเจ้ามีเจตนาแห่งการ ‘ปกป้อง’ ที่รุนแรง…

…แต่ความโดดเดี่ยวจะกลืนเจ้าหากไม่ควบคุมมันให้ดี”

 คำเชื้อเชิญ และเงื่อนไข

ศาสตราจารย์มอบ ชุดหินฝึกเฉพาะทาง ให้กับอีเลียน

มันมีบทฝึกเวทแรงโน้มถ่วงจากอดีตจอมเวทไร้นาม ที่เคยถูกลืมจากประวัติศาสตร์

“เจ้ามีสิทธิ์ฝึกที่นี่... หรือจะกลับไปสู่การฝึกหมู่ก็ได้

แต่ทางนี้จะนำเจ้าไปสู่สิ่งที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อน”

อีเลียนรับหินนั้นไว้แน่น

และตอบกลับด้วยเสียงนิ่ง ๆ:

“ข้าเลือกทางของข้า… ตั้งแต่วันที่ครอบครัวตายไปแล้ว”

 เพื่อนใหม่ และศัตรูแฝง

คืนนั้น ที่หอพักของหอปิดผนึก

อีเลียนได้พบกับเพื่อนใหม่หนึ่งคน — เฟรย์

ชายหนุ่มที่ใช้เวท “เคลื่อนเสียง” เป็นอาวุธ

เฟรย์ดูนิ่งขรึม แต่สนใจในเวทของอีเลียนอย่างมาก

เฟรย์: “เจ้าสามารถ ‘กด’ ทุกพลังลงได้ด้วยแรงโน้มถ่วง?

ข้าอยากรู้ว่ามันจะหยุดเสียงของข้าได้หรือไม่”

การพูดคุยจบลงด้วยรอยยิ้มบาง ๆ

แต่จากอีกมุมหนึ่งของหอ

มีสายตาลับ ๆ กำลังจ้องมองอีเลียน…

พร้อมเสียงกระซิบว่า

“ชายที่หยุดมังกรเพลิง... จะกลายเป็นภัยเสียเอง”