ตอนที่ 19 – เงาผู้สะท้อน
"ภายนอกหอฝึก—มีเวทมากมายที่ไม่มีชื่อเรียก มีศัตรูที่ไม่มีรูปร่าง"
— บันทึกของผู้ควบคุมมิติฉบับที่ 3
หนึ่งสัปดาห์หลังเหตุการณ์ในเขตเวทสะท้อน
ผ่านไปเจ็ดวัน
บรรยากาศในหอฝึกกลับสู่ปกติ แต่บางสิ่งยังคงค้างคาใจผู้ฝึกจำนวนมาก
อีเลียนยังคงฝึกกลางคืน
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ: ทุกครั้งที่เขาปลดปล่อยแรงโน้มถ่วง
“สนามมานาทั่วพื้นที่หอฝึกจะสั่นไหวเบา ๆ”
และในเช้าของวันที่แปด
จดหมายผนึกตราราชสำนักก็มาถึง...
ข่าวลือในหอฝึก & คำสั่งจากเบื้องบน
ศาสตราจารย์อารีน่าเรียกอีเลียนมาพบ
พร้อมแจ้งว่า: ราชสำนักต้องการให้เขาไปทดสอบพิเศษ
“เขตเวทสะท้อนแปรสภาพเร็วผิดปกติ
และมีคลื่นเวทระดับสูงสะท้อนจาก ‘บางคน’ ในค่ำคืนนั้น... ซึ่งตรงกับสนามแรงโน้มถ่วงของเจ้า”
อีเลียนปฏิเสธจะเข้าร่วมทันที แต่ถูกขอร้องให้ ออกเดินทางไปพบ ‘ผู้ตรวจเวท’ ในเมืองเวทกลาง
อารีน่าพูดเพียงว่า:
“เจ้าไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ถ้าเจ้ายังอยากอยู่ในระบบฝึกของอาณาจักร”
การเดินทาง — ออกจากหอฝึก
อีเลียนถูกส่งออกจากหอฝึกพร้อมผู้คุ้มกันเวทระดับกลาง
รวมถึงเพื่อนร่วมฝึก “เฟรย์” และ “โครวน์” ที่อาสาไปด้วย
ระหว่างเดินทางผ่านป่าลึก เสียงสะท้อนประหลาดเริ่มดังในหัวของโครวน์
เขาเริ่ม “ได้ยินเสียงตนเองพูดซ้ำ”
และฝันถึง “แรงโน้มถ่วงที่ดึงเขาสู่พื้นลึกไม่มีที่สิ้นสุด”
ภูติเวทระดับสูง – เงาแห่งการสะท้อน
คืนวันที่สามของการเดินทาง
ขณะหยุดพักที่กระท่อมเวรกลางหุบเขา
โครวน์เดินหายไปกลางดึก
อีเลียนและเฟรย์ตามหา พบว่าโครวน์ “ยืนค้าง” อยู่หน้าผา
ใต้เท้าของเขา พื้นหญ้าเริ่มบิดเบี้ยวคล้ายหลุมแรงโน้มถ่วง
อีเลียนรีบสกัดด้วยแรงโน้มถ่วงเบี่ยง
และเห็นเงาดำไร้รูปร่าง “เกาะอยู่กับเงาของโครวน์”
สิ่งนั้นหันมาพูด... ด้วยเสียงของอีเลียนเอง
“เจ้าคือจุดศูนย์กลาง… ข้าจำพลังเช่นนี้ได้… จากเมื่อพันปีก่อน”
อีเลียนปล่อยหมัดแรงโน้มถ่วงใส่ทันที
เงาดำนั้นสลายหายไปราวกับสายหมอก แต่ เสียงสะท้อน ยังดังอยู่ในหัวเขา
จบตอน – เงายังติดอยู่ในบางคน
แม้จะไม่มีใครได้รับอันตรายตรง
แต่เฟรย์สังเกตเห็นว่า มานาของโครวน์ “เบี้ยว” ไปเล็กน้อย
ราวกับถูกบางอย่างยืดหรือบิด
และขณะหลับในคืนนั้น
อีเลียนฝันว่า... เขายืนอยู่ในความว่างเปล่า
เบื้องหน้าเขา คือ “เงาของตนเอง” ที่พูดขึ้นว่า:
“เมื่อเจ้าสร้างแรงดึงดูด สิ่งที่ดึงเข้ามา… จะไม่ใช่แค่สสาร”