ตอนที่ 239 คนรู้หน้าไม่รู้ใจ
เมื่อออกจากร้านสือเค่อ เมิ่งหนานก็เชิญไป๋จื่อไปนั่งเล่นที่ศาลาว่าการ
ทว่าไป๋จื่อยังไม่ทันจะตอบว่าไปหรือไม่ หูเฟิงก็กระแอมอย่างแรงเสียงหนึ่ง แล้วใช้สายตาเยือกเย็นมองเด็กสาว แววตาของเขาดูเผินๆ แล้วคล้ายกับไม่ยี่หระ แต่ในสายตาของไป๋จื่อ นั่นกลับเต็มไปด้วยเจตนาข่มขู่มากมายทีเดียว
ไป๋จื่อยิ้มเจื่อน “วันนี้ข้าต้องกลับแล้วเจ้าค่ะ เพราะข้ายังต้องไปหาคนเก็บเกี่ยวมันฝรั่งอีก พรุ่งนี้เถ้าแก่เฉินจะส่งคนไปรับมันฝรั่งแต่เช้า ข้าไม่อาจเที่ยวเล่นได้กระมัง”