ตอนที่ 393 รับผิดชอบผลลัพธ์ด้วยตนเอง
หลิวซื่อโมโหจนพูดไม่ออก ทว่าไป๋จื่อกลับพูดต่ออีกว่า “พวกเจ้าหาเรื่องพวกข้าด้วยเป้าหมายต่างๆ อยู่เสมอ มีลูกไม้มากมายไม่จบสิ้น ข้าว่าละครในโรงละครยังลื่นไหลไม่เท่าสมองพวกเจ้าเลย ร้องละครออกมาได้มากขนาดนี้ ทั้งยังไม่ซ้ำรูปแบบเดิมอีก ทำให้คนในหมู่บ้านอย่างพวกข้าอิ่มเอมใจเสียจริง”
เหล่าชาวบ้านกลั้นไว้ไม่อยู่ พากันหัวเราะออกมา