บทที่ 9

ฉันเดินทางกลับบ้านอย่างเหม่อลอยเศร้าสร้อย แล้วก็พบว่าท้องฟ้าสว่างแล้วโดยไม่รู้ตัวว่าตั้งแต่เมื่อไหร่

ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นลู่จิงเฉิงนอนอยู่ในห้องน้ำ ร่างกายเละเทะเป็นเนื้อเป็นเลือด ฉันคงคิดว่าตัวเองแค่ฝันไป

ลู่จิงเฉิงใช้แปรงขัดส่วนที่เน่าเปื่อยของร่างกายจนเลือดสาด บางจุดถึงขั้นเห็นกระดูกด้วยซ้ำ!

เมื่อเขาเห็นฉันกลับมา เขาก็ร้องไห้ขึ้นมาทันที