บทที่ 33: เลว? เลวหน่อยก็ดี เลวหน่อยก็มีเสน่ห์

"นี่เพื่อความดีของเธอเอง"

คำพูดแบบนี้ หลินจือยี่ได้ยินมาตั้งแต่เด็กจนโต

ตอนเด็ก เด็กบ้านข้างๆ บอกว่าเธอเป็นตัวอัปมงคล พ่อแม่ถึงได้ทิ้งเธอไว้ที่ชนบทไม่สนใจ

เธอร้องไห้อย่างน่าสงสาร โทรหาเป่าชุ่ยอวี้ขอให้พาเธอมาที่เมืองหนิงโจว เธอสัญญาว่าจะไม่สร้างความวุ่นวาย สามารถดูแลตัวเองได้

แต่เป่าชุ่ยอวี้มีแค่ประโยคเดียว: "พวกเราเหนื่อยขนาดนี้ก็เพื่อความดีของเธอ เธออย่าไม่รู้จักกาลเทศะ"