ลิน จือ อี้

"เธอน่าเบื่อและจืดชืด นอกจากฉันที่ไม่รังเกียจเธอแล้ว ไม่มีใครต้องการเธอหรอก"
ในคืนก่อนงานหมั้น หลินจือยี่สาวแสนดีจับได้ว่าคู่หมั้นนอกใจ และยังถูกประจานต่อหน้าธารกำนัล
ด้วยความโกรธ เธอจึงเลือกผู้ชายที่หล่อที่สุด
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก: "ฉันแพงนะ เธอแน่ใจเหรอ?"
"เงินไม่มี คน...ก็ไม่มี"
เธอฉีกหน้ากากความว่าง่าย และฉวยโอกาสกับชายคนนี้
ยิ่งไปกว่านั้น เธอพาเขาไปเผชิญหน้ากับคู่หมั้นเก่า: "ฉันสามารถหาคนที่ดีกว่านายได้หมื่นเท่า!"
คู่หมั้นเก่าหน้าซีด เรียกอย่างนอบน้อม: "น้าสะใภ้"
หลินจือยี่: หา?

จูบเดียวเปลี่ยนชีวิต: คุณลุง ฉันอดใจไม่ไหวแล้ว

"อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้กับฉัน ฉันต้องการผลลัพธ์..."


ซวี่ซื่อเยว่ยังคงด่าอย่างโมโห พอหันกลับมาเห็นหลินจือยี่ เขาก็เงียบกริบทันที แล้วตัดสายโทรศัพท์


"ไปฟ้องลุงเล็กของฉันเรียบร้อยแล้วสินะ?" ซวี่ซื่อเยว่ถามหลินจือยี่อย่างหงุดหงิด


หลินจือยี่อยากถามซวี่ซื่อเยว่เรื่องการแข่งขัน แต่พอคำพูดมาถึงปาก เธอก็พบว่าไม่มีประโยชน์ที่จะถาม


"ฉันอะไร?" ซวี่ซื่อเยว่จ้องหลินจือยี่ พลางมองสำรวจเธอด้วยสีหน้าเยาะเย้ย "ฉันแปลกใจนะ เธอเก่งมาก แค่ให้เธอช่วยลุงเล็กของฉันลองชุดให้ป้าเล็กในอนาคตของฉันครั้งเดียว เธอก็สามารถทำให้ลุงเล็กของฉันออกหน้าสั่งสอนฉันได้"


บทที่ 57: นอกจากฉันแล้ว เธอไม่มีทางหาใครที่ดีกว่าได้