ลิน จือ อี้

"เธอน่าเบื่อและจืดชืด นอกจากฉันที่ไม่รังเกียจเธอแล้ว ไม่มีใครต้องการเธอหรอก"
ในคืนก่อนงานหมั้น หลินจือยี่สาวแสนดีจับได้ว่าคู่หมั้นนอกใจ และยังถูกประจานต่อหน้าธารกำนัล
ด้วยความโกรธ เธอจึงเลือกผู้ชายที่หล่อที่สุด
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก: "ฉันแพงนะ เธอแน่ใจเหรอ?"
"เงินไม่มี คน...ก็ไม่มี"
เธอฉีกหน้ากากความว่าง่าย และฉวยโอกาสกับชายคนนี้
ยิ่งไปกว่านั้น เธอพาเขาไปเผชิญหน้ากับคู่หมั้นเก่า: "ฉันสามารถหาคนที่ดีกว่านายได้หมื่นเท่า!"
คู่หมั้นเก่าหน้าซีด เรียกอย่างนอบน้อม: "น้าสะใภ้"
หลินจือยี่: หา?

จูบเดียวเปลี่ยนชีวิต: คุณลุง ฉันอดใจไม่ไหวแล้ว

หลินจือยี่รู้สึกเจ็บแปลบในใจ แต่เมื่อสบตากับดวงตาลึกล้ำของชายคนนั้น หัวใจเธอเหมือนถูกหนามทิ่มแทง


เธอรีบเบนสายตาหนีอย่างรวดเร็ว


ทั้งที่ฝ่ายที่ผิดสัญญาคือเขา แต่หลินจือยี่กลับรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก


เธอไม่ยอมแพ้ และบังคับตัวเองให้หันกลับไปมองชายคนนั้นอีกครั้ง พร้อมพูดว่า: "ฉันพูดชัดเจนแล้ว ขอให้คุณออกไป"


ลู่หุยเซินหัวเราะเยาะ กลบเกลื่อนอันตรายที่กำลังปั่นป่วนในดวงตา: "ดูเหมือนเธอจะชอบเด็กนั่นมากนะ"


บทที่ 62: คนอายุมากกว่ารู้จักปลอบ คนอายุน้อยกว่าเปิดใจ