จี้เฟิงถิงหยุดเดินอย่างกะทันหัน หันกลับไปมองพนักงานที่กำลังเข็นรถอาหารจากไป
เอียงหัว ขมวดคิ้ว
"แปลกๆ"
จี้เฟิงถิงพึมพำ แต่หลังจากนั้นเมื่อมองชุดราตรีในมือ ก็ไม่มีความคิดที่จะสำรวจพนักงานคนนั้นอีก
อยากรู้มากกว่าว่า เด็กที่ทำให้ลู่หุยเซินจริงจังเป็นใคร
เพราะเขาใช้โปรเจกต์มูลค่าหนึ่งร้อยล้านเพื่อแลกกับโอกาสในการส่งชุดราตรีให้เด็กคนนี้ ก็เพื่อจะได้พบ ได้พูดคุยสองสามประโยค และทำความเข้าใจว่าเธอเป็นเด็กสาวแบบไหน