บทที่ 140: อย่าเร้าอารมณ์ฉันแบบนี้ ฉันทนไม่ไหวแล้ว

หลินจือยี่ตั้งใจจะวิ่งหนี

แต่พอเธอผลักลู่หุยเซินออกและกระโดดลงจากอ่างล้างมือเพื่อจะวิ่งออกไป ลู่หุยเซินก็ยื่นมือมาคว้าตัวเธอกลับมา แล้วอุ้มเธอไปทางอ่างอาบน้ำ

"ฉัน ฉันอาบเองได้" หลินจือยี่ยื่นมือกดบนไหล่ของลู่หุยเซิน ยิ้มประจบ

ลู่หุยเซินก้มมองเธอ มุมปากยกขึ้น: "คุณหนูหลินจือยี่ของเราเหนื่อยแล้ว คืนนี้ผมจะรับใช้คุณอาบน้ำเอง"

"ให้คุณชายสามลู่มารับใช้ฉัน ฉันกลัวจะอายุสั้น" หลินจือยี่รีบพูด