ดึกแล้ว
หลินจือยี่ตื่นขึ้นมาและจ้องมองเพดานอย่างเหม่อลอย
เธอแทบไม่ได้หลับเลย และไม่รู้ว่าตื่นขึ้นมาได้อย่างไร แค่รู้สึกตัวขึ้นมาทันที พยายามข่มตาหลับอีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ
ลู่หุยเซินยังคงกอดเธอไว้ ลมหายใจสม่ำเสมอ เธอไม่กล้าพลิกตัว กลัวจะรบกวนเขา
แม้ว่าคืนนี้ทั้งสองได้คุยกันบ้าง และได้พูดถึงความขัดแย้งระหว่างกัน แต่หลินจือยี่รู้สึกว่าเรื่องระหว่างพวกเขายังไม่ได้พูดให้ชัดเจน