ลู่หุยเซินวางมือข้างหนึ่งในกระเป๋าสูท ชะลอฝีเท้าเข้าใกล้หลินจือยี่ เพียงแค่มองเธอเงียบ ๆ
ตอนนี้เธอกำลังมุ่งมั่นสังเกตฉากตรงหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความจริงจัง ราวกับมีกำแพงล้อมรอบตัว แยกตัวออกจากสิ่งรอบข้างทั้งหมด จมอยู่ในโลกแห่งการสร้างสรรค์ของตัวเอง
นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่หุยเซินได้เห็นหลินจือยี่ทำงานในสายอาชีพของเธอ
และเป็นครั้งแรกในระยะเวลาที่รู้จักกันมานาน ที่ได้เห็นหลินจือยี่จับพู่กัน