บทที่ 207: อยู่กับฉัน มีความสุขไหม?

ความรู้สึกเปียกชื้นแผ่ซ่านไปทั่วฝ่ามือ ประสาทสัมผัสทั้งหมดของหลินจือยี่ถูกกระตุ้นจนชา นิ้วเท้าของเธอหดงอ

เธอหดตัวโดยสัญชาตญาณ แต่ลู่หุยเซินไม่มีทีท่าว่าจะพลิกตัวเธอ

เขาทำเช่นเดียวกันจากฝ่ามือไปถึงกระดูกไหปลาร้า ทำให้หลินจือยี่ทั้งตัวรู้สึกอึดอัดจนแทบจะขดตัวเป็นก้อน ร่างกายอ่อนระทวยจนหาจุดรองรับไม่ได้

รู้สึกทรมานมาก

เธออยากจูบลู่หุยเซิน แต่ในช่วงเวลานั้นลู่หุยเซินกลับหลบหนีจูบของเธอ