บทที่ 5 วันที่กลับเมืองหลวงอีกครั้ง คือวันที่ครองใต้หล้า

【ติ๊ง เจ้าของร่างได้รับภรรยาอีกคน รางวัลคือคัมภีร์ฝึกพลัง】

【ติ๊ง เจ้าของร่างได้รับภรรยาอีกคน รางวัลคือวิชามือคืนความอ่อนเยาว์】

【ติ๊ง เจ้าของร่างและภรรยามีจิตวิญญาณเชื่อมโยงกัน ได้รับปืนบาเร็ต 1 กระบอก และกระสุนปืนบาเร็ต 20 นัด】

ลู่เฉินที่กำลังจมอยู่ในห้วงแห่งความสุข เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ ก็ได้สติกลับมาทันที

เขาไม่คิดว่าจะได้รับรางวัลมากมายขนาดนี้

นี่ยังไม่มีลูกเลย ถ้าหากเขามีลูกล่ะ รางวัลจะยิ่งมากมายกว่านี้ไหม?

ในขณะที่ลู่เฉินกำลังคิดเช่นนั้น เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น

【ติ๊ง การสื่อสารครั้งแรกระหว่างเจ้าของร่างกับภรรยา รางวัลที่ได้รับจะค่อนข้างมากกว่าปกติ】

ลู่เฉินถึงได้เข้าใจ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ เขาคิดว่าทุกครั้งที่มีการสื่อสารจะได้รับรางวัลมากมายขนาดนี้

ในตอนนี้ ลู่เฉินได้ตรวจสอบรางวัลใหม่ที่ได้รับ

【คัมภีร์ฝึกพลัง: วิชาในตำนานที่ทำให้คนกลายเป็นเซียนได้ สามารถฝึกฝนได้โดยการสื่อสารและสร้างความสัมพันธ์กับภรรยา】

【วิชามือคืนความอ่อนเยาว์: สามารถใช้พลังวิญญาณรักษาอาการบาดเจ็บและโรคภัยได้ เมื่อฝึกฝนจนถึงขั้นสมบูรณ์แบบ มีโอกาสช่วยชีวิตคนที่กำลังจะตายได้ วิชานี้สามารถฝึกฝนได้โดยการสื่อสารและสร้างความสัมพันธ์กับภรรยา】

เมื่อเห็นรางวัลทั้งสองอย่างนี้ ลู่เฉินถึงกับตะลึง

นี่ไม่ใช่โลกแห่งยุทธภพหรอกหรือ?

โลกนี้ยังมีวิชาอย่างคัมภีร์ฝึกพลังและวิชามือคืนความอ่อนเยาว์ที่มีแต่ในโลกแห่งการบำเพ็ญเซียนด้วยหรือ?

แต่พูดอีกอย่างหนึ่ง ถ้าวันหนึ่งเขากลายเป็นเซียน ตำแหน่งจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ยก็คงจะอยู่ในกำมือเขาอย่างง่ายดาย

คิดถึงตรงนี้ ลู่เฉินก็ดีใจจนโอบกอดทั้งโจวอิ๋วอิ๋ว โจวเสี่ยวเสี่ยว และมู่จื่อเสวียนทั้งสามคน "พวกเธอทั้งสามคนเป็นสมบัติล้ำค่าของข้าจริงๆ!"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พี่น้องตระกูลโจวทั้งสองคนรู้สึกดีใจมาก ในที่สุดพวกเธอก็ได้เป็นสตรีของราชาแห่งเหนือ เมื่อไปถึงเขตเหนือ บางทีพวกเธอทั้งสองอาจจะไม่ต้องหลบซ่อนไปทั่วอีกต่อไป

แต่ในขณะนั้น ลู่เฉินก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "อ้อใช่ ฮูหยิน ข้ารู้สึกว่าเจ้ากำลังปิดบังอะไรข้าอยู่"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ มู่จื่อเสวียนรู้สึกสะดุ้งในใจ

นางไม่คิดว่าลู่เฉินจะมีสัญชาตญาณแม่นยำขนาดนี้

ลู่เฉินพูดต่อ "ตอนนี้เจ้าเป็นภรรยาของข้าแล้ว ข้าไม่อยากให้สตรีของข้าปิดบังอะไรข้า"

ในขณะที่มู่จื่อเสวียนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ลู่เฉินก็ตบเอวของพี่น้องโจวอิ๋วอิ๋วและโจวเสี่ยวเสี่ยวเบาๆ แล้วยิ้มพูดว่า "ถ้าข้าเดาไม่ผิด พวกเจ้าทั้งสองคือธิดาของโจววังเทียนใช่ไหม?"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สตรีทั้งสามคนตกใจมาก พวกนางไม่คิดว่าลู่เฉินจะรู้เรื่องนี้แล้ว

โจวอิ๋วอิ๋วและโจวเสี่ยวเสี่ยวรีบลุกจากอ้อมกอดของลู่เฉิน แล้วคุกเข่าบนเตียง พร้อมกับโขกศีรษะพูดว่า "ขอองค์ชายโปรดอภัย ขอองค์ชายโปรดอภัย พวกเราไม่ได้ตั้งใจปิดบังท่าน!"

"ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของพวกเราสองพี่น้อง ขอองค์ชายอย่าได้ตำหนิพระชายาเลย!"

มู่จื่อเสวียนอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ปิดปากลง เพราะเรื่องนี้เป็นความผิดของนางเอง

โจววังเทียนและบิดาของนาง มู่ฉางเทียน ได้รับการขนานนามว่าเป็นราชาสวรรค์ทั้งสองของราชวงศ์ต้าเซี่ย ความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลดีมาตลอด

มู่จื่อเสวียนและพี่น้องตระกูลโจวมีความสัมพันธ์เหมือนพี่น้อง นางทนไม่ได้ที่จะเห็นพวกเธอทั้งสองถูกกักขังในกองสำนักนางโลมและเป็นของเล่นให้คนอื่น

เมื่อเห็นพี่น้องตระกูลโจวตื่นตระหนกขนาดนี้ มุมปากของลู่เฉินก็ยกขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มพูดว่า "เรื่องนี้พวกเจ้าทั้งสามทำผิดจริงๆ"

"เรื่องสำคัญขนาดนี้ กลับปิดบังข้า"

"แต่ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าทั้งสามได้ไถ่โทษ"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ คิ้วของมู่จื่อเสวียนก็คลายออกทันที นางรีบถามว่า "องค์ชาย พวกเราควรไถ่โทษอย่างไร?"

ลู่เฉินมองโจวอิ๋วอิ๋วและโจวเสี่ยวเสี่ยวแล้วพูดว่า "ง่ายมาก พวกเจ้าแค่ให้กำเนิดลูกให้ข้าสักสองสามคนก็พอ"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สตรีทั้งสามก็เข้าใจทันที

จากนั้นโจวอิ๋วอิ๋วและโจวเสี่ยวเสี่ยวก็รีบขอบคุณ "ขอบคุณองค์ชายที่รับไว้! พวกเราจะให้กำเนิดทายาทมากมายให้ท่านในอนาคต!"

ลู่เฉินพูดต่อ "ดีละ พวกเจ้าสองพี่น้องไปพักผ่อนก่อนเถอะ เมื่อไปถึงเขตเหนือ ข้าจะรับพวกเจ้าเป็นอนุภรรยา"

ทั้งสองพูดพร้อมกันว่า "เจ้าค่ะ องค์ชาย"

จากนั้นทั้งสองก็เดินกะเผลกออกจากห้อง ไปยังห้องข้างๆ

หลังจากที่พวกเธอทั้งสองออกไปแล้ว มู่จื่อเสวียนก็ถามอย่างระมัดระวัง "องค์ชาย ท่านตั้งใจจะรับพวกเธอทั้งสองจริงๆ หรือ?"

แม้ว่าลู่เฉินจะอายุน้อยกว่านางสามปี แต่ลู่เฉินก็เป็นองค์ชาย มู่จื่อเสวียนจึงไม่แน่ใจในอารมณ์ของลู่เฉิน

ลู่เฉินดึงร่างอ้อนแอ้นของมู่จื่อเสวียนเข้ามา โอบกอดนางไว้ แล้วกระซิบข้างหูว่า "ถ้าข้าไม่ตั้งใจจะรับพวกเธอทั้งสอง เจ้าคิดว่าข้าจะแตะต้องพวกเธอเมื่อครู่หรือ?"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ มู่จื่อเสวียนก็เข้าใจ

จริงอย่างที่ว่า ลู่เฉินชัดเจนว่ารู้ถึงตัวตนของพี่น้องตระกูลโจวมานานแล้ว แต่เมื่อครู่เขาก็ไม่ได้สนใจในตัวตนของทั้งสองเลย

ลู่เฉินพูดต่อ "ฮูหยิน ข้าหวังว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย เจ้าเข้าใจความหมายของข้าหรือไม่?"

มู่จื่อเสวียนรีบพูดว่า "เจ้าค่ะ องค์ชาย ต่อไปหม่อมฉันจะไม่ปิดบังองค์ชายอีก"

ลู่เฉินจูบมู่จื่อเสวียนหนึ่งครั้ง แล้วลูบไล้ร่างกายของนางพลางพูดว่า "นี่แหละคือฮูหยินที่ดีของข้า"

"อ้อใช่ ข้าไม่ใช่คนไร้เหตุผล เจ้าไม่จำเป็นต้องระมัดระวังขนาดนี้ เพราะเจ้าคือนายหญิงของบ้านหลังนี้"

มู่จื่อเสวียนอายุมากกว่าเขาสามปี แต่ดูจากท่าทางของนางในสองวันนี้ เหมือนหญิงสาวตัวน้อย ไม่ว่าจะพูดหรือทำอะไรก็ระมัดระวังตัว ทำให้รู้สึกเหมือนนางเป็นคนนอก

มู่จื่อเสวียนหน้าแดงพูดว่า "องค์ชาย หม่อมฉันจะพยายามปรับตัวให้เข้ากับสถานะโดยเร็ว"

ลู่เฉินพูดต่อ "และอีกอย่าง ต่อไปอย่าเรียกองค์ชายๆ ให้เรียกว่าสามี"

มู่จื่อเสวียนพูดเสียงเบา "เจ้าค่ะ สามี"

"ดีละ นอนเถอะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางไปเขตเหนือแล้ว"

"อืม"

จากนั้นลู่เฉินก็โอบกอดร่างอ้อนแอ้นหอมกรุ่นของมู่จื่อเสวียนเข้าสู่ห้วงนิทรา

……

เช้าวันรุ่งขึ้น

ฟ้ายังสลัวๆ ผู้คนในจวนราชาแห่งเหนือก็ตื่นขึ้นมาเตรียมตัวกันแล้ว

ลู่เฉินไม่มีนิสัยตื่นเช้า แต่วันนี้ต้องออกจากเมืองหลวง เขาจึงต้องลุกจากอ้อมกอดอุ่นหอมแต่เช้า

ลู่เฉินยืนอยู่หน้าประตูจวนราชาแห่งเหนือ มองดูทั่วทั้งจวน ในใจรู้สึกเศร้าใจอยู่บ้าง

จวนราชาแห่งเหนือบรรจุความทรงจำของเขาตั้งแต่เด็กจนโต ทุกๆ ช่วงเวลาในอดีตฉายผ่านในสมองของเขาเหมือนภาพยนตร์

ออกไปครั้งนี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาอีก เพราะเจ้าชายประจำเขตปกครองไม่สามารถกลับเมืองหลวงได้หากไม่มีคำสั่ง

ลู่เฉินตั้งใจแน่วแน่ในใจ เขาจะต้องเติบโตให้เร็วที่สุด

วันที่เขากลับมาเมืองหลวงอีกครั้ง จะเป็นวันที่เขาครองแผ่นดิน!

ในตอนนั้น

ไม่ไกลออกไป มีกลุ่มทหารสวมเกราะขี่ม้ามาที่หน้าประตูจวนราชาแห่งเหนือ

แม่ทัพนำหน้าชื่อหลี่เฟิง เมื่อเห็นลู่เฉินก็รีบคุกเข่าลงครึ่งหนึ่งพูดว่า "ข้าน้อยหลี่เฟิง ขอคารวะองค์ชาย ครั้งนี้องค์ชายเดินทางไปรับตำแหน่งที่เขตเหนือ ข้าน้อยจะปกป้องความปลอดภัยขององค์ชายและครอบครัวอย่างสุดความสามารถ"

ในตอนนี้ ดวงตาของลู่เฉินเปล่งประกายที่ผู้อื่นไม่อาจสังเกตเห็น ข้อมูลปรากฏขึ้นตรงหน้าลู่เฉิน

【ชื่อ: หลี่เฟิง】

【สถานะ: หนึ่งในแม่ทัพของกองทัพเสือต้าเซี่ย ปัจจุบันเป็นแม่ทัพองครักษ์ชั่วคราวของราชาแห่งเหนือแห่งต้าเซีย】

【พลัง: ขั้นเจ็ด】

【ระดับความจงรักภักดี: 50】

เมื่อเห็นข้อมูลนี้ ลู่เฉินตกใจเล็กน้อย ที่แท้ระบบลูกมากโชคมากยังสามารถแสดงข้อมูลของผู้ชายได้ด้วย

นี่เป็นประโยชน์มากสำหรับเขา