บทที่ 133 เจ้าต้องอยู่ข้างกายข้าในฐานะตัวประกัน

ลู่เฉินทำเหมือนไม่รู้สึกถึงบรรยากาศตึงเครียดที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้า เขาเดินเอามือไพล่หลัง มองไปยังแม่น้ำหวั่นหนิงที่อยู่ไกลออกไป

"ชายาเย่ลู่ ข้ามีคำถามอยากถามเจ้า พวกเจ้าโจมตีเขตเหนือครั้งแรกเพื่ออะไร?"

เมื่อได้ยินลู่เฉินถามคำถามนี้อย่างกะทันหัน เย่ลู่หนานเยียนยิ่งรู้สึกสับสน ในเวลาเช่นนี้ ยังจะถามคำถามแบบนี้ทำไม?

นางไม่อาจมองทะลุความคิดของชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่านางสิบกว่าปีผู้นี้ได้เลย